De voormalig commandant van de landstrijdkrachten Hans Couzy denkt dat het kabinet de beloftes over de missie naar Kunduz niet waar kan maken en vindt de politiemissie zoals die er nu voorstaat maar een "rare show".
Dat heeft hij gezegd tegen BNR radio. Hij is erg kritisch over de toezeggingen van het kabinet en verwacht dat Nederland de belofte niet waar kan maken dat er alleen getraind gaat worden en niet gevochten.
Couzy zegt: “Zonder veiligheid valt er niets op te bouwen. Alleen maar om een meerderheid in de Tweede Kamer te krijgen worden onzin-dingen verteld.”
Een meerderheid in de Tweede Kamer bleef gisteren achter de plannen staan van de regering om een politietrainingsmissie naar de Noord-Afghaanse provincie Kunduz te sturen.
GroenLinks en de ChristenUnie, die in hadden gestemd maar nog twijfelden, scharen zich achter de nadere afspraken die Nederland heeft gemaakt met de Afghaanse autoriteiten en de NAVO over de uitzending.
Zo wordt de trainingsduur verlengd van zes naar acht weken en heeft de Afghaanse centrale overheid in een brief verklaard dat de agenten die door Nederland worden opgeleid niet worden ingezet voor offensieve acties.
VVD, CDA en de oppositiepartijen D66, GroenLinks, ChristenUnie en SGP steunen de missie. Gedoogpartner PVV en de PvdA, SP en Partij voor de Dieren waren en blijven tegen.
De PVV maakte dinsdagavond in het debat duidelijk dat als de steun van een van de oppositiepartijen volgend jaar bijvoorbeeld wegvalt, de partij zich niet geroepen voelt de missie alsnog te steunen.
Afgelopen weekeind zei voormalig minister van Defensie Eimert van Middelkoop dat de Tweede Kamer geen dingen moet gaan verbeteren in een besluit van een kabinet.
woensdag 27 april 2011
dinsdag 26 april 2011
Hoe opinieschrijvers aan puntjes op de i voorbij kunnen gaan
Opinieschrijver Eric Vrijsen schrijft in het blad Elsevier een nogal cynisch en warrig stukje dat hij “Scoringsdrift zal Kamer bij Kunduz opbreken” heeft genoemd.
Hij probeert de taak van de volksvertegenwoordigers belachelijk te maken, maar snijdt daarbij vooral zichzelf in de vingers.
Hij stelt: “En weer vergadert de Tweede Kamer over de politiemissie naar Kunduz. De oppositiepartijen GroenLinks, D66, ChristenUnie en SGP, nodig voor een meerderheid, komen met steeds meer eisen en verzoeken. Daarmee snijden ze zichzelf in de vingers.”
Vervolgens brengt hij onder de aandacht dat de kwartiermakers al zijn vertrokken en militairen zich aan het voorbereiden zijn.
Vrijsen stelt: stel dat er straks iets misloopt tijdens de missie, dan heeft de Kamer op zwart op witte argumenten aangedrongen.
Hij stipt een aantal eisen aan die partijen aan de missie stellen, maar gaat daarbij volledig voorbij aan tal van voorwaarden, en stelt een aantal zaken aan de orde om daarmee het stellen van voorwaarden aan deze missie belachelijk te maken.
En dit terwijl de mensen juist willen dat ze niet opnieuw door de politieke verantwoordelijken een oor wordt aangenaaid over “opbouwmissie” in Uruzgan, die uiteindelijk “vechtmissie” of “oorlogsmissie” bleek te zijn.
En dit terwijl de mensen graag zien dat er zorgvuldig wordt omgesprongen met leven en welzijn van 545 Nederlandse militairen en politietrainers die daar drie jaar lang in een uitermate gevaarlijk gebied hun werk moeten doen.
Vrijsen noemt het graag zo: “Maar vandaag zullen de Kamerfracties nog even hun puntjes op de i zetten tijdens een vergadering over de voorbereiding van de missie.”
Hij gaat verder met het absurd maken van de taak van de mensen die de kiezers vertegenwoordigen, en stelt: dat de betrokken ministers verantwoording moeten “afleggen voor elke schroevendraaier die meegaat naar Afghanistan”.
Vrijsen stelt “dat er ook een religieus adviseur van christelijke komaf meegaat”.
Het is echter een uitstekende zaak dat Kamerfracties deze verantwoordelijkheid nemen, omdat ze de kiezers vertegenwoordigen bij het nemen van een belangrijk besluit, en onder deze kiezers horen ook de mensen die naar Kunduz worden uitgezonden.
Omdat ze de kiezers vertegenwoordigen, die waarschijnlijk in meerderheid helemaal niet voor deze missie zouden kiezen mocht er bijvoorbeeld een referendum over worden gehouden.
Waar het werkelijk om gaat, dat stelt Vrijsen niet. Er heerst bezorgdheid over de veiligheid van de missie, de kwaliteit van de missie, de aard van de missie, het civiele karakter van de missie, mensenrechten, leven en welzijn van de uitgezonden manschappen.
En daarom mag de kiezer van de volksvertegenwoordigers verwachten dat die de puntjes graag op de i zien. Juist als ze dat niet zouden doen, dan snijden ze zichzelf in de vingers.
Men zendt ging dingen uit naar Kunduz, maar mensen en het gaat daar om mensen. En dan is het goed als puntjes nauwkeurig op de i staan, hoe klein sommige puntjes ook kunnen lijken.
Hij probeert de taak van de volksvertegenwoordigers belachelijk te maken, maar snijdt daarbij vooral zichzelf in de vingers.
Hij stelt: “En weer vergadert de Tweede Kamer over de politiemissie naar Kunduz. De oppositiepartijen GroenLinks, D66, ChristenUnie en SGP, nodig voor een meerderheid, komen met steeds meer eisen en verzoeken. Daarmee snijden ze zichzelf in de vingers.”
Vervolgens brengt hij onder de aandacht dat de kwartiermakers al zijn vertrokken en militairen zich aan het voorbereiden zijn.
Vrijsen stelt: stel dat er straks iets misloopt tijdens de missie, dan heeft de Kamer op zwart op witte argumenten aangedrongen.
Hij stipt een aantal eisen aan die partijen aan de missie stellen, maar gaat daarbij volledig voorbij aan tal van voorwaarden, en stelt een aantal zaken aan de orde om daarmee het stellen van voorwaarden aan deze missie belachelijk te maken.
En dit terwijl de mensen juist willen dat ze niet opnieuw door de politieke verantwoordelijken een oor wordt aangenaaid over “opbouwmissie” in Uruzgan, die uiteindelijk “vechtmissie” of “oorlogsmissie” bleek te zijn.
En dit terwijl de mensen graag zien dat er zorgvuldig wordt omgesprongen met leven en welzijn van 545 Nederlandse militairen en politietrainers die daar drie jaar lang in een uitermate gevaarlijk gebied hun werk moeten doen.
Vrijsen noemt het graag zo: “Maar vandaag zullen de Kamerfracties nog even hun puntjes op de i zetten tijdens een vergadering over de voorbereiding van de missie.”
Hij gaat verder met het absurd maken van de taak van de mensen die de kiezers vertegenwoordigen, en stelt: dat de betrokken ministers verantwoording moeten “afleggen voor elke schroevendraaier die meegaat naar Afghanistan”.
Vrijsen stelt “dat er ook een religieus adviseur van christelijke komaf meegaat”.
Het is echter een uitstekende zaak dat Kamerfracties deze verantwoordelijkheid nemen, omdat ze de kiezers vertegenwoordigen bij het nemen van een belangrijk besluit, en onder deze kiezers horen ook de mensen die naar Kunduz worden uitgezonden.
Omdat ze de kiezers vertegenwoordigen, die waarschijnlijk in meerderheid helemaal niet voor deze missie zouden kiezen mocht er bijvoorbeeld een referendum over worden gehouden.
Waar het werkelijk om gaat, dat stelt Vrijsen niet. Er heerst bezorgdheid over de veiligheid van de missie, de kwaliteit van de missie, de aard van de missie, het civiele karakter van de missie, mensenrechten, leven en welzijn van de uitgezonden manschappen.
En daarom mag de kiezer van de volksvertegenwoordigers verwachten dat die de puntjes graag op de i zien. Juist als ze dat niet zouden doen, dan snijden ze zichzelf in de vingers.
Men zendt ging dingen uit naar Kunduz, maar mensen en het gaat daar om mensen. En dan is het goed als puntjes nauwkeurig op de i staan, hoe klein sommige puntjes ook kunnen lijken.
zondag 24 april 2011
SP: “Voorwaarden GroenLinks aan missie Kunduz niet waargemaakt”
De eisen die GroenLinks aan de uitzending van Nederlandse militairen en agenten heeft gesteld om de politietrainingsmissie naar Kunduz te steunen zijn bij lange na niet waargemaakt.
Dat is de conclusie van de SP. De partij meldde zaterdag op basis van onderzoek van het Wetenschappelijk Bureau van de partij: “Als GroenLinks volgende week definitief instemt met deelname aan deze missie dan verspeelt ze haar geloofwaardigheid.”
Het Wetenschappelijk Bureau van de SP heeft in het rapport ‘De Kunduz-missie en de garanties van Rutte’ alle toezeggingen van premier Rutte op een rijtje gezet en getoetst aan de huidige realiteit.
Volgens SP-Kamerlid Harry van Bommel zijn de conclusies helder. “De meeste beloften van premier Rutte worden niet waargemaakt.”
Volgens Van Bommel gaat het niet om een civiele maar een militaire missie, zal de politieopleiding voorlopig niet uit acht maar uit zes weken bestaan en zijn de F16’s er niet alleen voor de trainingsmissie maar kunnen ze in heel Afghanistan worden ingezet.
Van Bommel denkt dat veel GroenLinksers zullen afhaken als de partij ondanks deze feiten definitief akkoord gaat met de missie naar de Noord-Afghaanse provincie.
De partij brengt verder onder de aandacht dat corruptie in Afghanistan een groot probleem is, dat er alom wetteloosheid heerst en dat er christenen worden vermoord.
De SP zegt te verwachten dat GroenLinks en de ChristenUnie uiteindelijk hun steun aan de Kunduz-missie zullen intrekken.
Van Bommel haalt de woorden aan die ChristenUnie-prominent Eimert van Middelkoop in De Volkskrant zei: “De Kamer moet de verleiding weerstaan om een beetje op de stoel van de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlands politieke redenen.”
Volgens Van Bommel is dit precies wat er gebeurd is met deze missie: “GroenLinks en de ChristenUnie zijn op de stoel van de regering gaan zitten. Daar zijn deze Kamerleden niet voor ingehuurd.”
De ChristenUnie zei afgelopen week nog twijfels te hebben over de missie, maar te verwachten dat die opgelost worden. Dinsdag geeft de partij het eindoordeel.
GroenLinks heeft ook nog niet bekendgemaakt of de steun aan de missie die de partij heeft gegeven van blijvende duur is.
Blijvende steun van beide partijen is voor het kabinet noodzakelijk om een meerderheid voor de missie in de Tweede Kamer te behouden.
Zie ook:
ChristenUnie heeft nog twijfels over trainingsmissie Kunduz
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
Dat is de conclusie van de SP. De partij meldde zaterdag op basis van onderzoek van het Wetenschappelijk Bureau van de partij: “Als GroenLinks volgende week definitief instemt met deelname aan deze missie dan verspeelt ze haar geloofwaardigheid.”
Het Wetenschappelijk Bureau van de SP heeft in het rapport ‘De Kunduz-missie en de garanties van Rutte’ alle toezeggingen van premier Rutte op een rijtje gezet en getoetst aan de huidige realiteit.
Volgens SP-Kamerlid Harry van Bommel zijn de conclusies helder. “De meeste beloften van premier Rutte worden niet waargemaakt.”
Volgens Van Bommel gaat het niet om een civiele maar een militaire missie, zal de politieopleiding voorlopig niet uit acht maar uit zes weken bestaan en zijn de F16’s er niet alleen voor de trainingsmissie maar kunnen ze in heel Afghanistan worden ingezet.
Van Bommel denkt dat veel GroenLinksers zullen afhaken als de partij ondanks deze feiten definitief akkoord gaat met de missie naar de Noord-Afghaanse provincie.
De partij brengt verder onder de aandacht dat corruptie in Afghanistan een groot probleem is, dat er alom wetteloosheid heerst en dat er christenen worden vermoord.
De SP zegt te verwachten dat GroenLinks en de ChristenUnie uiteindelijk hun steun aan de Kunduz-missie zullen intrekken.
Van Bommel haalt de woorden aan die ChristenUnie-prominent Eimert van Middelkoop in De Volkskrant zei: “De Kamer moet de verleiding weerstaan om een beetje op de stoel van de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlands politieke redenen.”
Volgens Van Bommel is dit precies wat er gebeurd is met deze missie: “GroenLinks en de ChristenUnie zijn op de stoel van de regering gaan zitten. Daar zijn deze Kamerleden niet voor ingehuurd.”
De ChristenUnie zei afgelopen week nog twijfels te hebben over de missie, maar te verwachten dat die opgelost worden. Dinsdag geeft de partij het eindoordeel.
GroenLinks heeft ook nog niet bekendgemaakt of de steun aan de missie die de partij heeft gegeven van blijvende duur is.
Blijvende steun van beide partijen is voor het kabinet noodzakelijk om een meerderheid voor de missie in de Tweede Kamer te behouden.
Zie ook:
ChristenUnie heeft nog twijfels over trainingsmissie Kunduz
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
vrijdag 22 april 2011
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
Oud-minister van Defensie Eimert van Middelkoop (CU) is van mening dat de Tweede Kamer geen dingen moet gaan verbeteren in een beslissing van een kabinet.
Dat zegt hij zaterdag in het radioprogramma Argos. Hij stelt: “Ik vind dat de Kamer een besluit van een kabinet moet nemen zoals het er ligt. Wat dus niet moet gebeuren is gaan shoppen, gaan winkelen in zo’n besluit, er dingen uit gaan halen en dingen gaan verbeteren.”
Hij vindt dat dit momenteel gebeurd is en zegt dat GroenLinks daar een leidende rol in heeft gespeeld.
“Ik vind dat verkeerd,” zegt van Middelkoop die van februari 2007 tot oktober 2010 minister van Defensie was in het kabinet Balkenende.
Hij zegt dat hij zeer kritisch naar het debat heeft gekeken dat in januari plaatsvond over het voornemen van het kabinet om een politietrainingsmissie naar Kunduz te sturen.
Volgens Van Middelkoop is de Kamer veel te veel op de stoel van de regering gaan zitten.
Dagblad De Pers meldt dat Van Middelkoop vreest dat de gang van zaken leidt tot een ontsporing van de artikel 100-procedure die voor de uitzending van militairen geldt.
Dat artikel is mede op zijn initiatief, toen hij nog lid van de Tweede Kamer was, aan de grondwet toegevoegd. Het artikel houdt in dat de Kamer voor de uitzending van militairen naar missies in het buitenland wordt geïnformeerd.
De Kamer moet zich volgens Van Middelkoop realiseren dat zo'n besluit zorgvuldig is voorbereid in internationaal verband en op grond van militair advies.
Hij zegt wel dat het parlement alle gegevens moet controleren en toetsen, maar de verleiding moet weerstaan “om een beetje op de stoel van of de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlandse politieke redenen”.
Hij voorspelt nu dat de ministers de komende jaren “een beetje met de gebakken peren zitten”.
Missievoorwaarden
Behalve GroenLinks stelde ook zijn eigen ChristenUnie scherpe voorwaarden aan het kabinetsbesluit. Het is de bedoeling van deze twee partijen om daarmee de kwaliteit van de politietrainingsmissie te verbeteren.
De afgelopen jaren hebben tal van deskundigen scherpe kritiek geuit op de strategie van regeringen, de NAVO en de VS in Afghanistan.
Ondanks de enorme troepenopbouw is het de NAVO niet gelukt om voor veiligheid in Afghanistan te zorgen.
Het land is niet eerder zo onveilig geweest als momenteel sinds de oorlog eind 2001 begon. In 2010 viel een recordaantal van 2.777 burgerdoden door oorlogsgeweld in het Centraal-Aziatische land.
Dat zegt hij zaterdag in het radioprogramma Argos. Hij stelt: “Ik vind dat de Kamer een besluit van een kabinet moet nemen zoals het er ligt. Wat dus niet moet gebeuren is gaan shoppen, gaan winkelen in zo’n besluit, er dingen uit gaan halen en dingen gaan verbeteren.”
Hij vindt dat dit momenteel gebeurd is en zegt dat GroenLinks daar een leidende rol in heeft gespeeld.
“Ik vind dat verkeerd,” zegt van Middelkoop die van februari 2007 tot oktober 2010 minister van Defensie was in het kabinet Balkenende.
Hij zegt dat hij zeer kritisch naar het debat heeft gekeken dat in januari plaatsvond over het voornemen van het kabinet om een politietrainingsmissie naar Kunduz te sturen.
Volgens Van Middelkoop is de Kamer veel te veel op de stoel van de regering gaan zitten.
Dagblad De Pers meldt dat Van Middelkoop vreest dat de gang van zaken leidt tot een ontsporing van de artikel 100-procedure die voor de uitzending van militairen geldt.
Dat artikel is mede op zijn initiatief, toen hij nog lid van de Tweede Kamer was, aan de grondwet toegevoegd. Het artikel houdt in dat de Kamer voor de uitzending van militairen naar missies in het buitenland wordt geïnformeerd.
De Kamer moet zich volgens Van Middelkoop realiseren dat zo'n besluit zorgvuldig is voorbereid in internationaal verband en op grond van militair advies.
Hij zegt wel dat het parlement alle gegevens moet controleren en toetsen, maar de verleiding moet weerstaan “om een beetje op de stoel van of de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlandse politieke redenen”.
Hij voorspelt nu dat de ministers de komende jaren “een beetje met de gebakken peren zitten”.
Missievoorwaarden
Behalve GroenLinks stelde ook zijn eigen ChristenUnie scherpe voorwaarden aan het kabinetsbesluit. Het is de bedoeling van deze twee partijen om daarmee de kwaliteit van de politietrainingsmissie te verbeteren.
De afgelopen jaren hebben tal van deskundigen scherpe kritiek geuit op de strategie van regeringen, de NAVO en de VS in Afghanistan.
Ondanks de enorme troepenopbouw is het de NAVO niet gelukt om voor veiligheid in Afghanistan te zorgen.
Het land is niet eerder zo onveilig geweest als momenteel sinds de oorlog eind 2001 begon. In 2010 viel een recordaantal van 2.777 burgerdoden door oorlogsgeweld in het Centraal-Aziatische land.
zaterdag 16 april 2011
Hulppassie Kamer toont lak aan Afghaanse wensen
Voorstanders van de Kunduz-missie hebben een passie om Afghanen te helpen. Vooral de leiders van de oppositiepartijen waarvan de steun voor de missie onontbeerlijk is. Maar volgens de historicus-journalist Jip van Dort heeft de Kamer lak aan wat de Afghaanse bevolking wenst.
Van Dort somt in zijn artikel “Kamer heeft lak aan Afghaanse wensen” eerst een aantal drijfveren van voorstanders van de missie op. Vervolgens brengt hij wat de Afghanen willen onder de aandacht.
In het Kamerdebat van 27 januari merkte Alexander Pechtold (D66) op dat zijn partij “de Afghanen niet zomaar in de steek (wil) laten.” Jolande Sap (GroenLinks) sprak over “de passie van GroenLinks om bij te dragen aan een beter toekomstperspectief voor Afghanistan”.
Premier Mark Rutte (VVD) benadrukte “dat wij een dure belofte hebben gedaan aan de Afghaanse bevolking. Het is een belofte van vrijheid, het is een belofte geweest van rust en stabiliteit. Hoe aarzelend ook, er worden goede stappen gezet die het leven van Afghanen beïnvloeden”.
De bedoeling is nu om Afghaanse civiele agenten op te leiden in Kunduz, maar volgens Van Dort is de kans groot dat deze missie vooral een militaire bijdrage wordt aan de oorlog die de NAVO voert tegen opstandelingen in Afghanistan.
Het overgrote deel van het uitgezonden personeel is ook militair en in de Afghaanse realiteit lijkt het onmogelijk dat de opgeleide agenten niet ingezet worden in de strijd tegen de Taliban.
Maar een groter probleem is volgens Van Dort “dat door het steunen van de NAVO-strategie het parlement regelrecht ingaat tegen de wensen van de Afghanen zelf”. Zij zien namelijk graag dat er vredesbesprekingen komen.
Van Dort haalt hiervoor recente opiniepeilingen aan, waaruit duidelijk blijkt dat twee derde tot ruim 80 procent van de Afghanen via onderhandelingen met de opstandelingen tot een diplomatieke oplossing van de oorlog willen komen.
Minder dan een derde, 28 procent, van de Afghanen is voorstander van doorvechten. Op dit ogenblik vinden er echter nog geen serieuze onderhandelingen plaats met de opstandelingen.
Van Dort analyseert dat het helpen van de Afghanen in deze context dus juist neer zou moeten komen op het aansturen op onderhandelingen in plaats van doorvechten. Maar volgens hem komen slechts de standpunten van de SP overeen met deze Afghaanse wensen.
De SP heeft er altijd voor gepleit om besprekingen tussen de verschillende partijen in Afghanistan te bevorderen, ook tijdens het debat. Dit zou dan onder leiding van de Verenigde Naties moeten gebeuren, met alle buurlanden en landen die betrokken zijn bij de oorlog.
Van Dort schrijft dat juist alle andere partijen tijdens het debat zwegen over onderhandelingen of zich er tegen verzetten. Hieruit wordt volgens hem duidelijk dat de Tweede Kamer de Afghanen wil helpen, maar tegelijk ingaat tegen hun wensen, door bij te dragen aan verlenging van de oorlog.
Het besluit de missie toch te sturen lijkt volgens Van Dort “daarom te getuigen van een koloniale houding: het parlement weet immers beter dan de Afghanen zelf hoe zij het beste geholpen kunnen worden".
Zie ook:
“GroenLinks moet haar beloften aan de partijraad en het congres waarmaken”
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden missie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
Van Dort somt in zijn artikel “Kamer heeft lak aan Afghaanse wensen” eerst een aantal drijfveren van voorstanders van de missie op. Vervolgens brengt hij wat de Afghanen willen onder de aandacht.
In het Kamerdebat van 27 januari merkte Alexander Pechtold (D66) op dat zijn partij “de Afghanen niet zomaar in de steek (wil) laten.” Jolande Sap (GroenLinks) sprak over “de passie van GroenLinks om bij te dragen aan een beter toekomstperspectief voor Afghanistan”.
Premier Mark Rutte (VVD) benadrukte “dat wij een dure belofte hebben gedaan aan de Afghaanse bevolking. Het is een belofte van vrijheid, het is een belofte geweest van rust en stabiliteit. Hoe aarzelend ook, er worden goede stappen gezet die het leven van Afghanen beïnvloeden”.
De bedoeling is nu om Afghaanse civiele agenten op te leiden in Kunduz, maar volgens Van Dort is de kans groot dat deze missie vooral een militaire bijdrage wordt aan de oorlog die de NAVO voert tegen opstandelingen in Afghanistan.
Het overgrote deel van het uitgezonden personeel is ook militair en in de Afghaanse realiteit lijkt het onmogelijk dat de opgeleide agenten niet ingezet worden in de strijd tegen de Taliban.
Maar een groter probleem is volgens Van Dort “dat door het steunen van de NAVO-strategie het parlement regelrecht ingaat tegen de wensen van de Afghanen zelf”. Zij zien namelijk graag dat er vredesbesprekingen komen.
Van Dort haalt hiervoor recente opiniepeilingen aan, waaruit duidelijk blijkt dat twee derde tot ruim 80 procent van de Afghanen via onderhandelingen met de opstandelingen tot een diplomatieke oplossing van de oorlog willen komen.
Minder dan een derde, 28 procent, van de Afghanen is voorstander van doorvechten. Op dit ogenblik vinden er echter nog geen serieuze onderhandelingen plaats met de opstandelingen.
Van Dort analyseert dat het helpen van de Afghanen in deze context dus juist neer zou moeten komen op het aansturen op onderhandelingen in plaats van doorvechten. Maar volgens hem komen slechts de standpunten van de SP overeen met deze Afghaanse wensen.
De SP heeft er altijd voor gepleit om besprekingen tussen de verschillende partijen in Afghanistan te bevorderen, ook tijdens het debat. Dit zou dan onder leiding van de Verenigde Naties moeten gebeuren, met alle buurlanden en landen die betrokken zijn bij de oorlog.
Van Dort schrijft dat juist alle andere partijen tijdens het debat zwegen over onderhandelingen of zich er tegen verzetten. Hieruit wordt volgens hem duidelijk dat de Tweede Kamer de Afghanen wil helpen, maar tegelijk ingaat tegen hun wensen, door bij te dragen aan verlenging van de oorlog.
Het besluit de missie toch te sturen lijkt volgens Van Dort “daarom te getuigen van een koloniale houding: het parlement weet immers beter dan de Afghanen zelf hoe zij het beste geholpen kunnen worden".
Zie ook:
“GroenLinks moet haar beloften aan de partijraad en het congres waarmaken”
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden missie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
donderdag 7 april 2011
“GroenLinks moet haar beloften aan de partijraad en het congres waarmaken”
Verslaggever Joeri Boom betoogde vorige maand in het weekblad De Groene Amsterdammer “dat de GroenLinks-fractie in de Tweede Kamer niet voor de pacifistische achterban moet buigen”. Sietse Bosgra reageerde op de stelling van Boom in het blad.
“De fractie moet zich achter de plannen van de regering voor het opleiden van de NAVO-politie in Afghanistan scharen,” zo citeert Sietse Bosgra de mening van Boom.
Boom schreef verder: “Het enige alternatief voor GroenLinks zou zijn om op korte termijn de steun aan de missie in te trekken. Dat moet snel, want Nederland zou zich een onbetrouwbare bondgenoot tonen als dat gebeurt nadat de militairen naar Afghanistan zijn afgereisd. Dat zou gevolgen kunnen hebben voor onze wereldhandel.”
Maar er is geen enkele reden voor zoveel haast, zo reageert Bosgra. Hij meldt dat Frans Verburg, de communicatiechef van de 43e MechBrigade die het karwei in Afghanistan moet klaren, onlangs in een kranteninterview zei: “Over deze missie is nog onzekerheid. Momenteel wordt in Afghanistan gekeken of men daar een dergelijke missie wil, er voor open staat.”
Volgens Bosgra hoeft de Groenlinks-fractie ook helemaal niet te kiezen, want dat heeft ze al gedaan. De fractie gaf steun aan Rutte op basis van een aantal concrete toezeggingen, maar heeft haar achterban wel herhaaldelijk toegezegd dat als de beloften niet na worden gekomen, “de stekker eruit gaat”.
Rutte heeft nu volgens Bosgra twee mogelijkheden: zijn toezeggingen waarmaken of het project afblazen omdat het door de Amerikanen en/of Afghanen is afgewezen.
Nadat Bosgra in zijn commentaar de Amerikaanse wijze en de Europese wijze van het opleiden van agenten heeft vergeleken en in een historisch verband heeft geplaatst, toont hij aan dat het erg moeilijk, zo niet onmogelijk is dat Rutte zijn toezeggingen na kan komen.
De door Nederland opgeleide agenten zouden in aparte eenheden moeten worden ingedeeld en omdat er zoveel deserteren zijn ze niet eens te volgen.
Onhaalbare toezeggingen
In november 2009 werd de overkoepelende NAVO-organisatie NTMA opgericht om de hele opleiding van het Afghaanse leger en de politie te coördineren en reorganiseren. Nu is er één instructieprogramma. Dat moet Rutte volgens Bosgra hebben geweten toen hij zijn toezeggingen deed.
In de praktijk zal het alleen mogelijk zijn dat agenten die door Nederland opgeleid zijn zich alleen tot civiele taken beperken als ze in aparte eenheden worden ingedeeld. Anders is de belofte niet te handhaven en te controleren.
Het is bovendien een rommeltje bij de Afghaanse politie. Tweederde van de opgeleide politie-militairen verdwijnt na hun opleiding, ze verkopen hun wapens en deserteren of lopen over naar de Taliban. “Je vraagt je af of Nederland hier zoveel geld in moet steken,” aldus Bosgra.
Bosgra schrijft dat de fractie van GroenLinks de komende weken haar beloften aan de partijraad en het congres waar moet maken.
Zie ook:
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden politiemissie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
“De fractie moet zich achter de plannen van de regering voor het opleiden van de NAVO-politie in Afghanistan scharen,” zo citeert Sietse Bosgra de mening van Boom.
Boom schreef verder: “Het enige alternatief voor GroenLinks zou zijn om op korte termijn de steun aan de missie in te trekken. Dat moet snel, want Nederland zou zich een onbetrouwbare bondgenoot tonen als dat gebeurt nadat de militairen naar Afghanistan zijn afgereisd. Dat zou gevolgen kunnen hebben voor onze wereldhandel.”
Maar er is geen enkele reden voor zoveel haast, zo reageert Bosgra. Hij meldt dat Frans Verburg, de communicatiechef van de 43e MechBrigade die het karwei in Afghanistan moet klaren, onlangs in een kranteninterview zei: “Over deze missie is nog onzekerheid. Momenteel wordt in Afghanistan gekeken of men daar een dergelijke missie wil, er voor open staat.”
Volgens Bosgra hoeft de Groenlinks-fractie ook helemaal niet te kiezen, want dat heeft ze al gedaan. De fractie gaf steun aan Rutte op basis van een aantal concrete toezeggingen, maar heeft haar achterban wel herhaaldelijk toegezegd dat als de beloften niet na worden gekomen, “de stekker eruit gaat”.
Rutte heeft nu volgens Bosgra twee mogelijkheden: zijn toezeggingen waarmaken of het project afblazen omdat het door de Amerikanen en/of Afghanen is afgewezen.
Nadat Bosgra in zijn commentaar de Amerikaanse wijze en de Europese wijze van het opleiden van agenten heeft vergeleken en in een historisch verband heeft geplaatst, toont hij aan dat het erg moeilijk, zo niet onmogelijk is dat Rutte zijn toezeggingen na kan komen.
De door Nederland opgeleide agenten zouden in aparte eenheden moeten worden ingedeeld en omdat er zoveel deserteren zijn ze niet eens te volgen.
Onhaalbare toezeggingen
In november 2009 werd de overkoepelende NAVO-organisatie NTMA opgericht om de hele opleiding van het Afghaanse leger en de politie te coördineren en reorganiseren. Nu is er één instructieprogramma. Dat moet Rutte volgens Bosgra hebben geweten toen hij zijn toezeggingen deed.
In de praktijk zal het alleen mogelijk zijn dat agenten die door Nederland opgeleid zijn zich alleen tot civiele taken beperken als ze in aparte eenheden worden ingedeeld. Anders is de belofte niet te handhaven en te controleren.
Het is bovendien een rommeltje bij de Afghaanse politie. Tweederde van de opgeleide politie-militairen verdwijnt na hun opleiding, ze verkopen hun wapens en deserteren of lopen over naar de Taliban. “Je vraagt je af of Nederland hier zoveel geld in moet steken,” aldus Bosgra.
Bosgra schrijft dat de fractie van GroenLinks de komende weken haar beloften aan de partijraad en het congres waar moet maken.
Zie ook:
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden politiemissie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
Abonneren op:
Posts (Atom)
