De burgers van Kunduz-Stad zijn van mening dat de politie mee moet vechten tegen de Taliban. Zij begrijpen de voorwaarden niet die de Nederlandse regering heeft gesteld aan de trainingsmissie om Afghaanse agenten op te leiden.
Dat meldt Volkskrant-verslaggeefster Natalie Righton. Zij schrijft dat de meeste Afghaanse burgers weinig snappen van het Nederlandse plan, en zeggen: “Het is oorlog en in een oorlog moet gevochten worden.”
Righton maakte uit tientallen gesprekken met inwoners van Kunduz-Stad op dat ze van mening zijn dat de politie “effectiever moet leren vechten tegen de Taliban”.
Kolonel Ron Smits, de Nederlandse commandant van de trainingsmissie, en Samiullah Qatra, de politiecommandant van de provincie Kunduz, proberen volgens Righton intussen de definitie van civiele taken op te rekken om tegemoet te komen aan de Afghaanse werkelijkheid.
De agenten mogen vechten, als het om het herstellen van de openbare orde gaat. Dat kan het geval zijn als terroristen ergens een aanval uitvoeren.
Deelnemen aan geplande militaire acties zou dan van de Nederlanders weer niet mogen.
Eerder dit jaar meldde Righton al dat Afghaanse agenten zelf juist willen vechten om burgers te beschermen.
Missievoorwaarden
Over het sturen van een missie naar Kunduz en de voorwaarden waaronder dat moet gebeuren bestaat grote verdeeldheid tussen de verschillende politieke partijen.
Zo stelde GroenLinks als voorwaarde voor het verlenen van steun aan de missie dat de agenten louter voor civiele taken ingezet zouden worden.
De steun van deze oppositiepartij was nodig om het besluit van de regering om een politiemissie te sturen aan een meerderheid in de Tweede Kamer te helpen.
Wanneer niet aan de voorwaarden zou worden voldaan, dreigde GroenLinks "de stekker uit de missie te trekken".
De afgelopen dagen is veel commotie ontstaan over uitlatingen van politiechef Qatra. Hij verklaarde dat Afghaanse agenten die door Nederland worden opgeleid mogelijk worden ingezet bij gevechten tegen de Taliban.
Zie ook:
Door Nederland getrainde Afghaanse politieagenten gaan toch vechten
dinsdag 30 augustus 2011
woensdag 6 juli 2011
Mening deelnemende politiemensen aan trainingsmissie Kunduz
Negen Nederlandse politiefunctionarissen zijn woensdagavond naar Afghanistan vertrokken. Zij nemen deel aan de politiemissie om Afghaanse agenten op te leiden. Verslaggever Marieke de Vries was op Schiphol en vertelt hoe de mensen die vertrekken naar de missie kijken.
De politietrainers Gwen Loontjens, Tjitte Veldstra en Gerard Veldhoen vertellen wat ze van de missie verwachten.
De politiemensen op Schiphol. Ze worden uitgeleide gedaan door familie, vrienden, collega's en minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie.
De politietrainers Gwen Loontjens, Tjitte Veldstra en Gerard Veldhoen vertellen wat ze van de missie verwachten.
De politiemensen op Schiphol. Ze worden uitgeleide gedaan door familie, vrienden, collega's en minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie.
donderdag 9 juni 2011
Twijfels aan waarde afspraken met autoriteiten provincie Kunduz
De autoriteiten van de Afghaanse provincie Kunduz hebben schriftelijk toegezegd dat de politieagenten die door Nederland worden opgeleid niet worden ingezet in de strijd tegen de Taliban. Over deze toezegging bestaat scepticisme en twijfel.
Dat schrijft het Reformatorisch Dagblad in een politiek redactioneel commentaar. Tegenstanders van de missie stellen onder meer: “Afghaans papier is nog geduldiger dan Nederlands papier”, de overheid ondertekent wel en de beperking is zelfs “immoreel”.
Minister Hans Hillen (Defensie) en Uri Rosenthal (Buitenlandse Zaken) hebben de Kamer deze week geschreven dat de afspraken met de autoriteiten in Kunduz schriftelijk zijn vastgelegd. Eerder zegde de centrale regering al toe dat de agenten niet in oorlogssituaties zullen worden ingezet.
De afspraken zijn het gevolg van toezeggingen aan de Kamer. Vooral GroenLinks en de ChristenUnie hadden op de “strikte inzet” van agenten voor politiewerk aangedrongen om de missie te steunen.
Kritiek
Het Reformatorisch Dagblad brengt onder de aandacht dat sceptici van de politietrainingsmissie de toezeggingen van de Afghaanse regering destijds meteen bekritiseerden.
Ze stelden dat de praktijk in Afghanistan er een is van “constante oorlog met de Taliban, waarbij de agenten moeten vechten voor hun leven, omdat ze anders worden afgeslacht”.
Zij zouden zich echt niet kunnen beperken tot het houden van controles en het uitschrijven van parkeerboetes.
Andere critici betoogden dat de Afghaanse overheid vrijwel ieder papier ondertekent dat wordt voorgelegd, omdat het land niet zonder steun vanuit het buitenland kan.
Daar komt nog bij dat de agenten zelf zeggen dat ze juist willen vechten.
Immoreel
De krant haalt vervolgens ook de woorden aan van de onafhankelijke journalist Arnold Karskens. Hij noemde het zelfs “immoreel” om agenten op een wachtpost te zetten, “met de strikte opdracht de Taliban niet aan te vallen.”
Aan de uitvoering van de gemaakte afspraken wordt vervolgens weinig aandacht besteed. En soms is dat ook onmogelijk, “omdat de papieren werkelijkheid te ver bij de dagelijkse praktijk in Afghanistan af staat”.
De krant besluit het commentaar met de vaststelling dat het met de uitbreiding van het politieapparaat in Afghanistan niet opschiet, en haalt de woorden aan van generaal William Caldwell, de bevelhebber van de NAVO-trainingsmissie voor Afghanistan.
Caldwell zei eerder deze week dat van degenen die zich aanmelden voor de opleiding slechts een op de tien kan lezen en schrijven. En hij verklaarde dat twee van de drie rekruten hun opleiding niet afmaken.
De Nederlandse politietrainingsmissie gaat volgende maand van start.
Zie ook:
“Democratiseringsbommetjes op Afghanistan?”
Meerderheid Duitsers voor terugtrekking troepen uit Afghanistan
De Hoop Scheffer: “Nederland moet militairen meesturen”
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
Dat schrijft het Reformatorisch Dagblad in een politiek redactioneel commentaar. Tegenstanders van de missie stellen onder meer: “Afghaans papier is nog geduldiger dan Nederlands papier”, de overheid ondertekent wel en de beperking is zelfs “immoreel”.
Minister Hans Hillen (Defensie) en Uri Rosenthal (Buitenlandse Zaken) hebben de Kamer deze week geschreven dat de afspraken met de autoriteiten in Kunduz schriftelijk zijn vastgelegd. Eerder zegde de centrale regering al toe dat de agenten niet in oorlogssituaties zullen worden ingezet.
De afspraken zijn het gevolg van toezeggingen aan de Kamer. Vooral GroenLinks en de ChristenUnie hadden op de “strikte inzet” van agenten voor politiewerk aangedrongen om de missie te steunen.
Kritiek
Het Reformatorisch Dagblad brengt onder de aandacht dat sceptici van de politietrainingsmissie de toezeggingen van de Afghaanse regering destijds meteen bekritiseerden.
Ze stelden dat de praktijk in Afghanistan er een is van “constante oorlog met de Taliban, waarbij de agenten moeten vechten voor hun leven, omdat ze anders worden afgeslacht”.
Zij zouden zich echt niet kunnen beperken tot het houden van controles en het uitschrijven van parkeerboetes.
Andere critici betoogden dat de Afghaanse overheid vrijwel ieder papier ondertekent dat wordt voorgelegd, omdat het land niet zonder steun vanuit het buitenland kan.
Daar komt nog bij dat de agenten zelf zeggen dat ze juist willen vechten.
Immoreel
De krant haalt vervolgens ook de woorden aan van de onafhankelijke journalist Arnold Karskens. Hij noemde het zelfs “immoreel” om agenten op een wachtpost te zetten, “met de strikte opdracht de Taliban niet aan te vallen.”
Aan de uitvoering van de gemaakte afspraken wordt vervolgens weinig aandacht besteed. En soms is dat ook onmogelijk, “omdat de papieren werkelijkheid te ver bij de dagelijkse praktijk in Afghanistan af staat”.
De krant besluit het commentaar met de vaststelling dat het met de uitbreiding van het politieapparaat in Afghanistan niet opschiet, en haalt de woorden aan van generaal William Caldwell, de bevelhebber van de NAVO-trainingsmissie voor Afghanistan.
Caldwell zei eerder deze week dat van degenen die zich aanmelden voor de opleiding slechts een op de tien kan lezen en schrijven. En hij verklaarde dat twee van de drie rekruten hun opleiding niet afmaken.
De Nederlandse politietrainingsmissie gaat volgende maand van start.
Zie ook:
“Democratiseringsbommetjes op Afghanistan?”
Meerderheid Duitsers voor terugtrekking troepen uit Afghanistan
De Hoop Scheffer: “Nederland moet militairen meesturen”
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
maandag 16 mei 2011
Datzijnmijnwoorden: “Democratiseringsbommetjes op Afghanistan?”
De regering spreekt over “opbouwmissie” in het geval van Uruzgan en “politietrainingsmissie” in het geval van Kunduz. Maar de columnist Datzijnmijnwoorden brengt onder de aandacht dat Nederlandse F-16’s onafgebroken bombarderen in Afghanistan, en ook na de terugtrekking uit Uruzgan gaat dit stug door.
Democratiseringsbommetjes op Afghanistan?
Terwijl Rutte framet dat we op ‘politiemissie’ gaan, voeren we onafgebroken oorlog in Afghanistan. De politiemissie dient als dekmantel. Het is een doorzichtige dekmantel voor het in de lucht houden van bombarderende F-16’s. De NAVO wil nog wel trainers, maar in Kunduz struikelt men er inmiddels over. Daarbij komt: de provincie heeft gevraagd om slechts 1600 stuks bermbommenvlees. Duitsland traint in de regio al politiemensen en wij sturen de capaciteit voor de opleiding van nog eens 3000 man en een enkele vrouw. Tja. Zoals gezegd: het gaat niet om die paar agenten voor Kunduz. De NAVO zit daar te springen om onze F-16’s en de honderden soldaten die nodig zijn om de gevechtsvliegtuigen in de lucht te houden.
Dit kabinet gruwt van de maakbare samenleving. Te pas en te onpas maakt Rutte zijn linkse opponenten zwart. Een favoriete frame van de minister-president is dat ‘de staat geen geluksmachine is’. Als hij het woord geluksmachine uitspreekt kijkt hij er vies bij. Alsof hij gruwt van de gedachte dat de staat zou zorgen voor geluk. Wat geldt voor Nederland, geldt niet voor Afghanistan. Daar gooit de Nederlandse luchtmacht al bijna 9 jaar lang bommen op Afghanistan. Voor de vrede. Moeten we daarom spreken van geluksbommetjes? Vredesbommetjes misschien? Of wellicht nog beter: democratiseringsbommetjes?
Tijdens de missie in Uruzgan meldde de defensiewebsite wekelijks fier dat de F-16’s hun wapens hadden gebruikt met de tekst “Daarbij zijn vermoedelijk slachtoffers gevallen” Nadat de landmachtmilitairen zich terugtrokken uit Uruzgan, zijn de F-16’s vanaf Kandahar stug verder blijven bombarderen. Nu meldt defensie: “Ze hebben hun wapens ingezet”, maar niets meer over slachtoffers. Nieuwe regering, nieuw beleid. Of moet ik zeggen: nieuwe regering, andere woordkeuze? Je kunt discussiëren over de vraag of vechten tegen de Taliban de Afghanen helpt. Maar houd de discussie wel zuiver. We trachten een samenleving tot democratie te bombarderen. Niets meer, niets minder.
De Afghaanse politica en vrouwenrechtenactiviste Malalai Joya spreekt wel klare taal: “Er worden oorlogsmisdaden begaan. Er is nog nooit een democratie ontstaan uit oorlog, witte fosfor en clusterbommen. Sinds de komst van de NAVO zijn er duizenden burgerdoden gevallen. Van de wederopbouw is weinig terechtgekomen.”
Zie ook:
Meerderheid Duitsers voor terugtrekking troepen uit Afghanistan
De Hoop Scheffer: “Nederland moet militairen meesturen”
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
Democratiseringsbommetjes op Afghanistan?
Terwijl Rutte framet dat we op ‘politiemissie’ gaan, voeren we onafgebroken oorlog in Afghanistan. De politiemissie dient als dekmantel. Het is een doorzichtige dekmantel voor het in de lucht houden van bombarderende F-16’s. De NAVO wil nog wel trainers, maar in Kunduz struikelt men er inmiddels over. Daarbij komt: de provincie heeft gevraagd om slechts 1600 stuks bermbommenvlees. Duitsland traint in de regio al politiemensen en wij sturen de capaciteit voor de opleiding van nog eens 3000 man en een enkele vrouw. Tja. Zoals gezegd: het gaat niet om die paar agenten voor Kunduz. De NAVO zit daar te springen om onze F-16’s en de honderden soldaten die nodig zijn om de gevechtsvliegtuigen in de lucht te houden.
Dit kabinet gruwt van de maakbare samenleving. Te pas en te onpas maakt Rutte zijn linkse opponenten zwart. Een favoriete frame van de minister-president is dat ‘de staat geen geluksmachine is’. Als hij het woord geluksmachine uitspreekt kijkt hij er vies bij. Alsof hij gruwt van de gedachte dat de staat zou zorgen voor geluk. Wat geldt voor Nederland, geldt niet voor Afghanistan. Daar gooit de Nederlandse luchtmacht al bijna 9 jaar lang bommen op Afghanistan. Voor de vrede. Moeten we daarom spreken van geluksbommetjes? Vredesbommetjes misschien? Of wellicht nog beter: democratiseringsbommetjes?
Tijdens de missie in Uruzgan meldde de defensiewebsite wekelijks fier dat de F-16’s hun wapens hadden gebruikt met de tekst “Daarbij zijn vermoedelijk slachtoffers gevallen” Nadat de landmachtmilitairen zich terugtrokken uit Uruzgan, zijn de F-16’s vanaf Kandahar stug verder blijven bombarderen. Nu meldt defensie: “Ze hebben hun wapens ingezet”, maar niets meer over slachtoffers. Nieuwe regering, nieuw beleid. Of moet ik zeggen: nieuwe regering, andere woordkeuze? Je kunt discussiëren over de vraag of vechten tegen de Taliban de Afghanen helpt. Maar houd de discussie wel zuiver. We trachten een samenleving tot democratie te bombarderen. Niets meer, niets minder.
De Afghaanse politica en vrouwenrechtenactiviste Malalai Joya spreekt wel klare taal: “Er worden oorlogsmisdaden begaan. Er is nog nooit een democratie ontstaan uit oorlog, witte fosfor en clusterbommen. Sinds de komst van de NAVO zijn er duizenden burgerdoden gevallen. Van de wederopbouw is weinig terechtgekomen.”
Zie ook:
Meerderheid Duitsers voor terugtrekking troepen uit Afghanistan
De Hoop Scheffer: “Nederland moet militairen meesturen”
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
zondag 8 mei 2011
Meerderheid Duitsers voor terugtrekking troepen uit Afghanistan
Een brede meerderheid van de Duitse bevolking is na de dood van Osama bin Laden voor een snelle terugtrekking van de Duitse krijgsmacht uit Afghanistan.
Dat blijkt uit een opiniepeiling van Emnid voor het actualiteitenprogramma Focus.
59 procent van de Duitsers sprak zich uit voor het terugtrekken van de troepen. Slechts 34 procent van de ondervraagden is voor voortzetting van de Duitse aanwezigheid in de regio.
Volgens cijfers van de NAVO van 4 maart 2011 heeft Duitsland 4909 soldaten gestationeerd in Afghanistan.
Berlijn leidt voor de NAVO-ISAF-troepenmacht het Regionaal Commando Noord en de Provinciale Reconstructie Teams in Badakhshan en Kunduz.
Zie ook:
De Hoop Scheffer: “Nederland moet militairen meesturen”
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
Dat blijkt uit een opiniepeiling van Emnid voor het actualiteitenprogramma Focus.
59 procent van de Duitsers sprak zich uit voor het terugtrekken van de troepen. Slechts 34 procent van de ondervraagden is voor voortzetting van de Duitse aanwezigheid in de regio.
Volgens cijfers van de NAVO van 4 maart 2011 heeft Duitsland 4909 soldaten gestationeerd in Afghanistan.
Berlijn leidt voor de NAVO-ISAF-troepenmacht het Regionaal Commando Noord en de Provinciale Reconstructie Teams in Badakhshan en Kunduz.
Zie ook:
De Hoop Scheffer: “Nederland moet militairen meesturen”
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
zaterdag 7 mei 2011
“Nederland moet militairen meesturen naar Kunduz”
Jaap de Hoop Scheffer, oud secretaris-generaal van de NAVO, heeft gezegd dat Nederland soldaten mee moet sturen naar Kunduz.
Dat zei De Hoop Scheffer vrijdag in het programma The Friday Move op BNR. Hij zegt dat “de rek uit de politieke mogelijkheden is”.
Hij vindt deze politiemissie beter dan niets en hij hoopt dat de Tweede Kamer “nu niet met een hele lange schroevendraaier allerlei moeren en bouten in Kunduz los of vast te draaien. Dat werkt namelijk ook niet."
Hij vindt verder dat de militairen ter plekke een marge moeten krijgen om de missie in te richten zoals het hen goeddunkt, want volgens hem kan men dat niet vanuit de Tweede Kamer tot op de millimeter bepalen.
De uitspraak van De Hoop Scheffer is opmerkelijk, want er gaan vrijwel alleen maar militairen naar Kunduz. De politierekruten gaan vanaf juli door Nederlandse soldaten begeleid worden.
Van de 545 manschappen die Nederland stuurt zijn er 500 militair en 40 tot 45 van de politie.
Zie ook:
“Democratiseringsbommetjes op Afghanistan?”
Meerderheid Duitsers voor terugtrekking troepen uit Afghanistan
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
Dat zei De Hoop Scheffer vrijdag in het programma The Friday Move op BNR. Hij zegt dat “de rek uit de politieke mogelijkheden is”.
Hij vindt deze politiemissie beter dan niets en hij hoopt dat de Tweede Kamer “nu niet met een hele lange schroevendraaier allerlei moeren en bouten in Kunduz los of vast te draaien. Dat werkt namelijk ook niet."
Hij vindt verder dat de militairen ter plekke een marge moeten krijgen om de missie in te richten zoals het hen goeddunkt, want volgens hem kan men dat niet vanuit de Tweede Kamer tot op de millimeter bepalen.
De uitspraak van De Hoop Scheffer is opmerkelijk, want er gaan vrijwel alleen maar militairen naar Kunduz. De politierekruten gaan vanaf juli door Nederlandse soldaten begeleid worden.
Van de 545 manschappen die Nederland stuurt zijn er 500 militair en 40 tot 45 van de politie.
Zie ook:
“Democratiseringsbommetjes op Afghanistan?”
Meerderheid Duitsers voor terugtrekking troepen uit Afghanistan
“Politietrainingsmissie wordt nooit en te nimmer een succes”
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit
zondag 1 mei 2011
“Politietrainingsmissie Kunduz wordt nooit en te nimmer een succes”
Vooraanstaande internationale deskundigen op het gebied van Rule of Law zeggen dat de politiemissie in Kunduz kansloos is. Zicht op de realiteit ontbreekt bij westerse politici.
Dat meldt Camil Driessen, verslaggever van dagblad De Pers in het artikel “Omdraaien is de beste optie”. Hij laat verschillende deskundigen aan het woord over de missie en de realiteit in Afghanistan.
De arabiste en juriste Laila al-Zwaini zegt dat de prioriteiten gesteld moeten worden op basis van wat de Afghanen willen, niet op basis van wat GroenLinks wil, zoals louter civiele taken voor de agenten.
Ze stelt dat nu de Nederlandse nationale politiek boven de belangen van de Afghanen gaat, want die willen de voorwaarde niet dat ze niet mogen vechten. In de Afghaanse werkelijkheid moeten de agenten soms vechten.
Verder ontbreekt het ngo’s, de EU, NAVO, VN en tal van donorlanden die bezig zijn de Afghaanse rechtsstaat op te bouwen aan een goede onderlinge coördinatie en hebben ze geen helder doel voor ogen.
Al-Zwaini was van 2007 tot 2009 hoofd van de Rule of Law Unit van de UN Assistance Mission in Afghanistan (UNAMA).
Mensenrechten
Afghanistankenner Whit Mason zegt ook dat zicht op de realiteit bij westerse politici ontbreekt. Hij wijst daarbij onder meer op het aandachtspunt van de mensenrechten.
Volgens Mason zullen agenten de training op mensenrechten en ethiek aanhoren “als een preek” waar ze weinig mee zullen doen. “Bestuderen betekent niet dat je die waarden ook opneemt en uitdraagt.”
Mason zegt dat Afghanen best weten hoe ze met kinderen of vrouwen moeten omgaan, maar voor de “foute” manier kiezen.
Zolang de Nederlandse inbreng niks verandert aan het milieu waar corruptie en roofdiergedrag logisch is, hebben ze geen reden om zich anders te gedragen. De verlengde training van 18 weken schiet daarbij niet op.
Verandering van gedrag komt pas als de Afghanen weten dat het westen blijft en ze de komende 20 jaar op een eerlijke baan kunnen rekenen, aldus Mason.
De Afghanen weten echter dat de NAVO in 2014 wil vertrekken en wedden op twee paarden. De rekruten doen mee voor het geld en dan verdwijnen ze. Het jaarlijkse verloop onder agenten bedroeg 40 procent in 2010.
Nederland maakt een grove conceptuele misvatting. “De nadruk op training is gebaseerd op de gedachte dat mensen zich niet gedragen zoals wij willen, omdat ze niet beter weten.”
Mason vindt dat Nederland niet moet beginnen aan de missie.
In de politieke besluitvorming in Nederland heeft de ChristenUnie ook gewezen op 40 procent van de rekruten die vertrekt. Zij kunnen zich bovendien aansluiten bij de Taliban of andere opstandelingenbewegingen.
Opbouwen rechtsstaat
Ronald Janse van Hiil wijst erop dat uit de enige onafhankelijke analyse van de Nederlandse missie in Uruzgan van The Liaison Office bleek dat er goede dingen werden gedaan, maar er werd gefaald op het gebied van Rule of Law. En dit is precies de focus in Kunduz.
Hoogleraar Veronica Taylor van de Australian National University zegt dat de Taliban veel beter zijn in het opbouwen van een rechtsstaat. Hun parallelle rechtssysteem in Zuid-Afghanistan is effectiever dan dat van de staat.
Ze hebben een juridische hotline die men kan bellen en dan komt de mobiele rechtbank langs, die snel en effectief beslist. Taylor zegt dat de oorlog wordt gevoerd om wie de juridische autoriteit is, en “de Taliban winnen”.
Ondanks de vele bedenkingen die veel deskundigen al vanaf het begin van het kabinetsbesluit hebben om een politiemissie naar Kunduz te sturen, steunt een meerderheid in de Kamer de beslissing.
Vechtmissie
EenVandaag zond op 19 januari een reportage uit over de training van de politie in Kunduz. In de drie maanden daarvoor waren 80 tot 85 agenten omgekomen door geweld.
De agenten die aan het woord komen geven ook aan dat ze willen vechten.
Zie ook:
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie Kunduz
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
Dat meldt Camil Driessen, verslaggever van dagblad De Pers in het artikel “Omdraaien is de beste optie”. Hij laat verschillende deskundigen aan het woord over de missie en de realiteit in Afghanistan.
De arabiste en juriste Laila al-Zwaini zegt dat de prioriteiten gesteld moeten worden op basis van wat de Afghanen willen, niet op basis van wat GroenLinks wil, zoals louter civiele taken voor de agenten.
Ze stelt dat nu de Nederlandse nationale politiek boven de belangen van de Afghanen gaat, want die willen de voorwaarde niet dat ze niet mogen vechten. In de Afghaanse werkelijkheid moeten de agenten soms vechten.
Verder ontbreekt het ngo’s, de EU, NAVO, VN en tal van donorlanden die bezig zijn de Afghaanse rechtsstaat op te bouwen aan een goede onderlinge coördinatie en hebben ze geen helder doel voor ogen.
Al-Zwaini was van 2007 tot 2009 hoofd van de Rule of Law Unit van de UN Assistance Mission in Afghanistan (UNAMA).
Mensenrechten
Afghanistankenner Whit Mason zegt ook dat zicht op de realiteit bij westerse politici ontbreekt. Hij wijst daarbij onder meer op het aandachtspunt van de mensenrechten.
Volgens Mason zullen agenten de training op mensenrechten en ethiek aanhoren “als een preek” waar ze weinig mee zullen doen. “Bestuderen betekent niet dat je die waarden ook opneemt en uitdraagt.”
Mason zegt dat Afghanen best weten hoe ze met kinderen of vrouwen moeten omgaan, maar voor de “foute” manier kiezen.
Zolang de Nederlandse inbreng niks verandert aan het milieu waar corruptie en roofdiergedrag logisch is, hebben ze geen reden om zich anders te gedragen. De verlengde training van 18 weken schiet daarbij niet op.
Verandering van gedrag komt pas als de Afghanen weten dat het westen blijft en ze de komende 20 jaar op een eerlijke baan kunnen rekenen, aldus Mason.
De Afghanen weten echter dat de NAVO in 2014 wil vertrekken en wedden op twee paarden. De rekruten doen mee voor het geld en dan verdwijnen ze. Het jaarlijkse verloop onder agenten bedroeg 40 procent in 2010.
Nederland maakt een grove conceptuele misvatting. “De nadruk op training is gebaseerd op de gedachte dat mensen zich niet gedragen zoals wij willen, omdat ze niet beter weten.”
Mason vindt dat Nederland niet moet beginnen aan de missie.
In de politieke besluitvorming in Nederland heeft de ChristenUnie ook gewezen op 40 procent van de rekruten die vertrekt. Zij kunnen zich bovendien aansluiten bij de Taliban of andere opstandelingenbewegingen.
Opbouwen rechtsstaat
Ronald Janse van Hiil wijst erop dat uit de enige onafhankelijke analyse van de Nederlandse missie in Uruzgan van The Liaison Office bleek dat er goede dingen werden gedaan, maar er werd gefaald op het gebied van Rule of Law. En dit is precies de focus in Kunduz.
Hoogleraar Veronica Taylor van de Australian National University zegt dat de Taliban veel beter zijn in het opbouwen van een rechtsstaat. Hun parallelle rechtssysteem in Zuid-Afghanistan is effectiever dan dat van de staat.
Ze hebben een juridische hotline die men kan bellen en dan komt de mobiele rechtbank langs, die snel en effectief beslist. Taylor zegt dat de oorlog wordt gevoerd om wie de juridische autoriteit is, en “de Taliban winnen”.
Ondanks de vele bedenkingen die veel deskundigen al vanaf het begin van het kabinetsbesluit hebben om een politiemissie naar Kunduz te sturen, steunt een meerderheid in de Kamer de beslissing.
Vechtmissie
EenVandaag zond op 19 januari een reportage uit over de training van de politie in Kunduz. In de drie maanden daarvoor waren 80 tot 85 agenten omgekomen door geweld.
De agenten die aan het woord komen geven ook aan dat ze willen vechten.
Zie ook:
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie Kunduz
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
woensdag 27 april 2011
Hans Couzy: “kabinet vertelt onzin-dingen” over missie Kunduz
De voormalig commandant van de landstrijdkrachten Hans Couzy denkt dat het kabinet de beloftes over de missie naar Kunduz niet waar kan maken en vindt de politiemissie zoals die er nu voorstaat maar een "rare show".
Dat heeft hij gezegd tegen BNR radio. Hij is erg kritisch over de toezeggingen van het kabinet en verwacht dat Nederland de belofte niet waar kan maken dat er alleen getraind gaat worden en niet gevochten.
Couzy zegt: “Zonder veiligheid valt er niets op te bouwen. Alleen maar om een meerderheid in de Tweede Kamer te krijgen worden onzin-dingen verteld.”
Een meerderheid in de Tweede Kamer bleef gisteren achter de plannen staan van de regering om een politietrainingsmissie naar de Noord-Afghaanse provincie Kunduz te sturen.
GroenLinks en de ChristenUnie, die in hadden gestemd maar nog twijfelden, scharen zich achter de nadere afspraken die Nederland heeft gemaakt met de Afghaanse autoriteiten en de NAVO over de uitzending.
Zo wordt de trainingsduur verlengd van zes naar acht weken en heeft de Afghaanse centrale overheid in een brief verklaard dat de agenten die door Nederland worden opgeleid niet worden ingezet voor offensieve acties.
VVD, CDA en de oppositiepartijen D66, GroenLinks, ChristenUnie en SGP steunen de missie. Gedoogpartner PVV en de PvdA, SP en Partij voor de Dieren waren en blijven tegen.
De PVV maakte dinsdagavond in het debat duidelijk dat als de steun van een van de oppositiepartijen volgend jaar bijvoorbeeld wegvalt, de partij zich niet geroepen voelt de missie alsnog te steunen.
Afgelopen weekeind zei voormalig minister van Defensie Eimert van Middelkoop dat de Tweede Kamer geen dingen moet gaan verbeteren in een besluit van een kabinet.
Dat heeft hij gezegd tegen BNR radio. Hij is erg kritisch over de toezeggingen van het kabinet en verwacht dat Nederland de belofte niet waar kan maken dat er alleen getraind gaat worden en niet gevochten.
Couzy zegt: “Zonder veiligheid valt er niets op te bouwen. Alleen maar om een meerderheid in de Tweede Kamer te krijgen worden onzin-dingen verteld.”
Een meerderheid in de Tweede Kamer bleef gisteren achter de plannen staan van de regering om een politietrainingsmissie naar de Noord-Afghaanse provincie Kunduz te sturen.
GroenLinks en de ChristenUnie, die in hadden gestemd maar nog twijfelden, scharen zich achter de nadere afspraken die Nederland heeft gemaakt met de Afghaanse autoriteiten en de NAVO over de uitzending.
Zo wordt de trainingsduur verlengd van zes naar acht weken en heeft de Afghaanse centrale overheid in een brief verklaard dat de agenten die door Nederland worden opgeleid niet worden ingezet voor offensieve acties.
VVD, CDA en de oppositiepartijen D66, GroenLinks, ChristenUnie en SGP steunen de missie. Gedoogpartner PVV en de PvdA, SP en Partij voor de Dieren waren en blijven tegen.
De PVV maakte dinsdagavond in het debat duidelijk dat als de steun van een van de oppositiepartijen volgend jaar bijvoorbeeld wegvalt, de partij zich niet geroepen voelt de missie alsnog te steunen.
Afgelopen weekeind zei voormalig minister van Defensie Eimert van Middelkoop dat de Tweede Kamer geen dingen moet gaan verbeteren in een besluit van een kabinet.
dinsdag 26 april 2011
Hoe opinieschrijvers aan puntjes op de i voorbij kunnen gaan
Opinieschrijver Eric Vrijsen schrijft in het blad Elsevier een nogal cynisch en warrig stukje dat hij “Scoringsdrift zal Kamer bij Kunduz opbreken” heeft genoemd.
Hij probeert de taak van de volksvertegenwoordigers belachelijk te maken, maar snijdt daarbij vooral zichzelf in de vingers.
Hij stelt: “En weer vergadert de Tweede Kamer over de politiemissie naar Kunduz. De oppositiepartijen GroenLinks, D66, ChristenUnie en SGP, nodig voor een meerderheid, komen met steeds meer eisen en verzoeken. Daarmee snijden ze zichzelf in de vingers.”
Vervolgens brengt hij onder de aandacht dat de kwartiermakers al zijn vertrokken en militairen zich aan het voorbereiden zijn.
Vrijsen stelt: stel dat er straks iets misloopt tijdens de missie, dan heeft de Kamer op zwart op witte argumenten aangedrongen.
Hij stipt een aantal eisen aan die partijen aan de missie stellen, maar gaat daarbij volledig voorbij aan tal van voorwaarden, en stelt een aantal zaken aan de orde om daarmee het stellen van voorwaarden aan deze missie belachelijk te maken.
En dit terwijl de mensen juist willen dat ze niet opnieuw door de politieke verantwoordelijken een oor wordt aangenaaid over “opbouwmissie” in Uruzgan, die uiteindelijk “vechtmissie” of “oorlogsmissie” bleek te zijn.
En dit terwijl de mensen graag zien dat er zorgvuldig wordt omgesprongen met leven en welzijn van 545 Nederlandse militairen en politietrainers die daar drie jaar lang in een uitermate gevaarlijk gebied hun werk moeten doen.
Vrijsen noemt het graag zo: “Maar vandaag zullen de Kamerfracties nog even hun puntjes op de i zetten tijdens een vergadering over de voorbereiding van de missie.”
Hij gaat verder met het absurd maken van de taak van de mensen die de kiezers vertegenwoordigen, en stelt: dat de betrokken ministers verantwoording moeten “afleggen voor elke schroevendraaier die meegaat naar Afghanistan”.
Vrijsen stelt “dat er ook een religieus adviseur van christelijke komaf meegaat”.
Het is echter een uitstekende zaak dat Kamerfracties deze verantwoordelijkheid nemen, omdat ze de kiezers vertegenwoordigen bij het nemen van een belangrijk besluit, en onder deze kiezers horen ook de mensen die naar Kunduz worden uitgezonden.
Omdat ze de kiezers vertegenwoordigen, die waarschijnlijk in meerderheid helemaal niet voor deze missie zouden kiezen mocht er bijvoorbeeld een referendum over worden gehouden.
Waar het werkelijk om gaat, dat stelt Vrijsen niet. Er heerst bezorgdheid over de veiligheid van de missie, de kwaliteit van de missie, de aard van de missie, het civiele karakter van de missie, mensenrechten, leven en welzijn van de uitgezonden manschappen.
En daarom mag de kiezer van de volksvertegenwoordigers verwachten dat die de puntjes graag op de i zien. Juist als ze dat niet zouden doen, dan snijden ze zichzelf in de vingers.
Men zendt ging dingen uit naar Kunduz, maar mensen en het gaat daar om mensen. En dan is het goed als puntjes nauwkeurig op de i staan, hoe klein sommige puntjes ook kunnen lijken.
Hij probeert de taak van de volksvertegenwoordigers belachelijk te maken, maar snijdt daarbij vooral zichzelf in de vingers.
Hij stelt: “En weer vergadert de Tweede Kamer over de politiemissie naar Kunduz. De oppositiepartijen GroenLinks, D66, ChristenUnie en SGP, nodig voor een meerderheid, komen met steeds meer eisen en verzoeken. Daarmee snijden ze zichzelf in de vingers.”
Vervolgens brengt hij onder de aandacht dat de kwartiermakers al zijn vertrokken en militairen zich aan het voorbereiden zijn.
Vrijsen stelt: stel dat er straks iets misloopt tijdens de missie, dan heeft de Kamer op zwart op witte argumenten aangedrongen.
Hij stipt een aantal eisen aan die partijen aan de missie stellen, maar gaat daarbij volledig voorbij aan tal van voorwaarden, en stelt een aantal zaken aan de orde om daarmee het stellen van voorwaarden aan deze missie belachelijk te maken.
En dit terwijl de mensen juist willen dat ze niet opnieuw door de politieke verantwoordelijken een oor wordt aangenaaid over “opbouwmissie” in Uruzgan, die uiteindelijk “vechtmissie” of “oorlogsmissie” bleek te zijn.
En dit terwijl de mensen graag zien dat er zorgvuldig wordt omgesprongen met leven en welzijn van 545 Nederlandse militairen en politietrainers die daar drie jaar lang in een uitermate gevaarlijk gebied hun werk moeten doen.
Vrijsen noemt het graag zo: “Maar vandaag zullen de Kamerfracties nog even hun puntjes op de i zetten tijdens een vergadering over de voorbereiding van de missie.”
Hij gaat verder met het absurd maken van de taak van de mensen die de kiezers vertegenwoordigen, en stelt: dat de betrokken ministers verantwoording moeten “afleggen voor elke schroevendraaier die meegaat naar Afghanistan”.
Vrijsen stelt “dat er ook een religieus adviseur van christelijke komaf meegaat”.
Het is echter een uitstekende zaak dat Kamerfracties deze verantwoordelijkheid nemen, omdat ze de kiezers vertegenwoordigen bij het nemen van een belangrijk besluit, en onder deze kiezers horen ook de mensen die naar Kunduz worden uitgezonden.
Omdat ze de kiezers vertegenwoordigen, die waarschijnlijk in meerderheid helemaal niet voor deze missie zouden kiezen mocht er bijvoorbeeld een referendum over worden gehouden.
Waar het werkelijk om gaat, dat stelt Vrijsen niet. Er heerst bezorgdheid over de veiligheid van de missie, de kwaliteit van de missie, de aard van de missie, het civiele karakter van de missie, mensenrechten, leven en welzijn van de uitgezonden manschappen.
En daarom mag de kiezer van de volksvertegenwoordigers verwachten dat die de puntjes graag op de i zien. Juist als ze dat niet zouden doen, dan snijden ze zichzelf in de vingers.
Men zendt ging dingen uit naar Kunduz, maar mensen en het gaat daar om mensen. En dan is het goed als puntjes nauwkeurig op de i staan, hoe klein sommige puntjes ook kunnen lijken.
zondag 24 april 2011
SP: “Voorwaarden GroenLinks aan missie Kunduz niet waargemaakt”
De eisen die GroenLinks aan de uitzending van Nederlandse militairen en agenten heeft gesteld om de politietrainingsmissie naar Kunduz te steunen zijn bij lange na niet waargemaakt.
Dat is de conclusie van de SP. De partij meldde zaterdag op basis van onderzoek van het Wetenschappelijk Bureau van de partij: “Als GroenLinks volgende week definitief instemt met deelname aan deze missie dan verspeelt ze haar geloofwaardigheid.”
Het Wetenschappelijk Bureau van de SP heeft in het rapport ‘De Kunduz-missie en de garanties van Rutte’ alle toezeggingen van premier Rutte op een rijtje gezet en getoetst aan de huidige realiteit.
Volgens SP-Kamerlid Harry van Bommel zijn de conclusies helder. “De meeste beloften van premier Rutte worden niet waargemaakt.”
Volgens Van Bommel gaat het niet om een civiele maar een militaire missie, zal de politieopleiding voorlopig niet uit acht maar uit zes weken bestaan en zijn de F16’s er niet alleen voor de trainingsmissie maar kunnen ze in heel Afghanistan worden ingezet.
Van Bommel denkt dat veel GroenLinksers zullen afhaken als de partij ondanks deze feiten definitief akkoord gaat met de missie naar de Noord-Afghaanse provincie.
De partij brengt verder onder de aandacht dat corruptie in Afghanistan een groot probleem is, dat er alom wetteloosheid heerst en dat er christenen worden vermoord.
De SP zegt te verwachten dat GroenLinks en de ChristenUnie uiteindelijk hun steun aan de Kunduz-missie zullen intrekken.
Van Bommel haalt de woorden aan die ChristenUnie-prominent Eimert van Middelkoop in De Volkskrant zei: “De Kamer moet de verleiding weerstaan om een beetje op de stoel van de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlands politieke redenen.”
Volgens Van Bommel is dit precies wat er gebeurd is met deze missie: “GroenLinks en de ChristenUnie zijn op de stoel van de regering gaan zitten. Daar zijn deze Kamerleden niet voor ingehuurd.”
De ChristenUnie zei afgelopen week nog twijfels te hebben over de missie, maar te verwachten dat die opgelost worden. Dinsdag geeft de partij het eindoordeel.
GroenLinks heeft ook nog niet bekendgemaakt of de steun aan de missie die de partij heeft gegeven van blijvende duur is.
Blijvende steun van beide partijen is voor het kabinet noodzakelijk om een meerderheid voor de missie in de Tweede Kamer te behouden.
Zie ook:
ChristenUnie heeft nog twijfels over trainingsmissie Kunduz
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
Dat is de conclusie van de SP. De partij meldde zaterdag op basis van onderzoek van het Wetenschappelijk Bureau van de partij: “Als GroenLinks volgende week definitief instemt met deelname aan deze missie dan verspeelt ze haar geloofwaardigheid.”
Het Wetenschappelijk Bureau van de SP heeft in het rapport ‘De Kunduz-missie en de garanties van Rutte’ alle toezeggingen van premier Rutte op een rijtje gezet en getoetst aan de huidige realiteit.
Volgens SP-Kamerlid Harry van Bommel zijn de conclusies helder. “De meeste beloften van premier Rutte worden niet waargemaakt.”
Volgens Van Bommel gaat het niet om een civiele maar een militaire missie, zal de politieopleiding voorlopig niet uit acht maar uit zes weken bestaan en zijn de F16’s er niet alleen voor de trainingsmissie maar kunnen ze in heel Afghanistan worden ingezet.
Van Bommel denkt dat veel GroenLinksers zullen afhaken als de partij ondanks deze feiten definitief akkoord gaat met de missie naar de Noord-Afghaanse provincie.
De partij brengt verder onder de aandacht dat corruptie in Afghanistan een groot probleem is, dat er alom wetteloosheid heerst en dat er christenen worden vermoord.
De SP zegt te verwachten dat GroenLinks en de ChristenUnie uiteindelijk hun steun aan de Kunduz-missie zullen intrekken.
Van Bommel haalt de woorden aan die ChristenUnie-prominent Eimert van Middelkoop in De Volkskrant zei: “De Kamer moet de verleiding weerstaan om een beetje op de stoel van de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlands politieke redenen.”
Volgens Van Bommel is dit precies wat er gebeurd is met deze missie: “GroenLinks en de ChristenUnie zijn op de stoel van de regering gaan zitten. Daar zijn deze Kamerleden niet voor ingehuurd.”
De ChristenUnie zei afgelopen week nog twijfels te hebben over de missie, maar te verwachten dat die opgelost worden. Dinsdag geeft de partij het eindoordeel.
GroenLinks heeft ook nog niet bekendgemaakt of de steun aan de missie die de partij heeft gegeven van blijvende duur is.
Blijvende steun van beide partijen is voor het kabinet noodzakelijk om een meerderheid voor de missie in de Tweede Kamer te behouden.
Zie ook:
ChristenUnie heeft nog twijfels over trainingsmissie Kunduz
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
vrijdag 22 april 2011
Van Middelkoop leest Kamer de les om zich te schikken in kabinetsbesluit Kunduz
Oud-minister van Defensie Eimert van Middelkoop (CU) is van mening dat de Tweede Kamer geen dingen moet gaan verbeteren in een beslissing van een kabinet.
Dat zegt hij zaterdag in het radioprogramma Argos. Hij stelt: “Ik vind dat de Kamer een besluit van een kabinet moet nemen zoals het er ligt. Wat dus niet moet gebeuren is gaan shoppen, gaan winkelen in zo’n besluit, er dingen uit gaan halen en dingen gaan verbeteren.”
Hij vindt dat dit momenteel gebeurd is en zegt dat GroenLinks daar een leidende rol in heeft gespeeld.
“Ik vind dat verkeerd,” zegt van Middelkoop die van februari 2007 tot oktober 2010 minister van Defensie was in het kabinet Balkenende.
Hij zegt dat hij zeer kritisch naar het debat heeft gekeken dat in januari plaatsvond over het voornemen van het kabinet om een politietrainingsmissie naar Kunduz te sturen.
Volgens Van Middelkoop is de Kamer veel te veel op de stoel van de regering gaan zitten.
Dagblad De Pers meldt dat Van Middelkoop vreest dat de gang van zaken leidt tot een ontsporing van de artikel 100-procedure die voor de uitzending van militairen geldt.
Dat artikel is mede op zijn initiatief, toen hij nog lid van de Tweede Kamer was, aan de grondwet toegevoegd. Het artikel houdt in dat de Kamer voor de uitzending van militairen naar missies in het buitenland wordt geïnformeerd.
De Kamer moet zich volgens Van Middelkoop realiseren dat zo'n besluit zorgvuldig is voorbereid in internationaal verband en op grond van militair advies.
Hij zegt wel dat het parlement alle gegevens moet controleren en toetsen, maar de verleiding moet weerstaan “om een beetje op de stoel van of de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlandse politieke redenen”.
Hij voorspelt nu dat de ministers de komende jaren “een beetje met de gebakken peren zitten”.
Missievoorwaarden
Behalve GroenLinks stelde ook zijn eigen ChristenUnie scherpe voorwaarden aan het kabinetsbesluit. Het is de bedoeling van deze twee partijen om daarmee de kwaliteit van de politietrainingsmissie te verbeteren.
De afgelopen jaren hebben tal van deskundigen scherpe kritiek geuit op de strategie van regeringen, de NAVO en de VS in Afghanistan.
Ondanks de enorme troepenopbouw is het de NAVO niet gelukt om voor veiligheid in Afghanistan te zorgen.
Het land is niet eerder zo onveilig geweest als momenteel sinds de oorlog eind 2001 begon. In 2010 viel een recordaantal van 2.777 burgerdoden door oorlogsgeweld in het Centraal-Aziatische land.
Dat zegt hij zaterdag in het radioprogramma Argos. Hij stelt: “Ik vind dat de Kamer een besluit van een kabinet moet nemen zoals het er ligt. Wat dus niet moet gebeuren is gaan shoppen, gaan winkelen in zo’n besluit, er dingen uit gaan halen en dingen gaan verbeteren.”
Hij vindt dat dit momenteel gebeurd is en zegt dat GroenLinks daar een leidende rol in heeft gespeeld.
“Ik vind dat verkeerd,” zegt van Middelkoop die van februari 2007 tot oktober 2010 minister van Defensie was in het kabinet Balkenende.
Hij zegt dat hij zeer kritisch naar het debat heeft gekeken dat in januari plaatsvond over het voornemen van het kabinet om een politietrainingsmissie naar Kunduz te sturen.
Volgens Van Middelkoop is de Kamer veel te veel op de stoel van de regering gaan zitten.
Dagblad De Pers meldt dat Van Middelkoop vreest dat de gang van zaken leidt tot een ontsporing van de artikel 100-procedure die voor de uitzending van militairen geldt.
Dat artikel is mede op zijn initiatief, toen hij nog lid van de Tweede Kamer was, aan de grondwet toegevoegd. Het artikel houdt in dat de Kamer voor de uitzending van militairen naar missies in het buitenland wordt geïnformeerd.
De Kamer moet zich volgens Van Middelkoop realiseren dat zo'n besluit zorgvuldig is voorbereid in internationaal verband en op grond van militair advies.
Hij zegt wel dat het parlement alle gegevens moet controleren en toetsen, maar de verleiding moet weerstaan “om een beetje op de stoel van of de Commandant der Strijdkrachten of de regering te gaan zitten om iets aan die missie te veranderen om partijpolitieke of binnenlandse politieke redenen”.
Hij voorspelt nu dat de ministers de komende jaren “een beetje met de gebakken peren zitten”.
Missievoorwaarden
Behalve GroenLinks stelde ook zijn eigen ChristenUnie scherpe voorwaarden aan het kabinetsbesluit. Het is de bedoeling van deze twee partijen om daarmee de kwaliteit van de politietrainingsmissie te verbeteren.
De afgelopen jaren hebben tal van deskundigen scherpe kritiek geuit op de strategie van regeringen, de NAVO en de VS in Afghanistan.
Ondanks de enorme troepenopbouw is het de NAVO niet gelukt om voor veiligheid in Afghanistan te zorgen.
Het land is niet eerder zo onveilig geweest als momenteel sinds de oorlog eind 2001 begon. In 2010 viel een recordaantal van 2.777 burgerdoden door oorlogsgeweld in het Centraal-Aziatische land.
zaterdag 16 april 2011
Hulppassie Kamer toont lak aan Afghaanse wensen
Voorstanders van de Kunduz-missie hebben een passie om Afghanen te helpen. Vooral de leiders van de oppositiepartijen waarvan de steun voor de missie onontbeerlijk is. Maar volgens de historicus-journalist Jip van Dort heeft de Kamer lak aan wat de Afghaanse bevolking wenst.
Van Dort somt in zijn artikel “Kamer heeft lak aan Afghaanse wensen” eerst een aantal drijfveren van voorstanders van de missie op. Vervolgens brengt hij wat de Afghanen willen onder de aandacht.
In het Kamerdebat van 27 januari merkte Alexander Pechtold (D66) op dat zijn partij “de Afghanen niet zomaar in de steek (wil) laten.” Jolande Sap (GroenLinks) sprak over “de passie van GroenLinks om bij te dragen aan een beter toekomstperspectief voor Afghanistan”.
Premier Mark Rutte (VVD) benadrukte “dat wij een dure belofte hebben gedaan aan de Afghaanse bevolking. Het is een belofte van vrijheid, het is een belofte geweest van rust en stabiliteit. Hoe aarzelend ook, er worden goede stappen gezet die het leven van Afghanen beïnvloeden”.
De bedoeling is nu om Afghaanse civiele agenten op te leiden in Kunduz, maar volgens Van Dort is de kans groot dat deze missie vooral een militaire bijdrage wordt aan de oorlog die de NAVO voert tegen opstandelingen in Afghanistan.
Het overgrote deel van het uitgezonden personeel is ook militair en in de Afghaanse realiteit lijkt het onmogelijk dat de opgeleide agenten niet ingezet worden in de strijd tegen de Taliban.
Maar een groter probleem is volgens Van Dort “dat door het steunen van de NAVO-strategie het parlement regelrecht ingaat tegen de wensen van de Afghanen zelf”. Zij zien namelijk graag dat er vredesbesprekingen komen.
Van Dort haalt hiervoor recente opiniepeilingen aan, waaruit duidelijk blijkt dat twee derde tot ruim 80 procent van de Afghanen via onderhandelingen met de opstandelingen tot een diplomatieke oplossing van de oorlog willen komen.
Minder dan een derde, 28 procent, van de Afghanen is voorstander van doorvechten. Op dit ogenblik vinden er echter nog geen serieuze onderhandelingen plaats met de opstandelingen.
Van Dort analyseert dat het helpen van de Afghanen in deze context dus juist neer zou moeten komen op het aansturen op onderhandelingen in plaats van doorvechten. Maar volgens hem komen slechts de standpunten van de SP overeen met deze Afghaanse wensen.
De SP heeft er altijd voor gepleit om besprekingen tussen de verschillende partijen in Afghanistan te bevorderen, ook tijdens het debat. Dit zou dan onder leiding van de Verenigde Naties moeten gebeuren, met alle buurlanden en landen die betrokken zijn bij de oorlog.
Van Dort schrijft dat juist alle andere partijen tijdens het debat zwegen over onderhandelingen of zich er tegen verzetten. Hieruit wordt volgens hem duidelijk dat de Tweede Kamer de Afghanen wil helpen, maar tegelijk ingaat tegen hun wensen, door bij te dragen aan verlenging van de oorlog.
Het besluit de missie toch te sturen lijkt volgens Van Dort “daarom te getuigen van een koloniale houding: het parlement weet immers beter dan de Afghanen zelf hoe zij het beste geholpen kunnen worden".
Zie ook:
“GroenLinks moet haar beloften aan de partijraad en het congres waarmaken”
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden missie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
Van Dort somt in zijn artikel “Kamer heeft lak aan Afghaanse wensen” eerst een aantal drijfveren van voorstanders van de missie op. Vervolgens brengt hij wat de Afghanen willen onder de aandacht.
In het Kamerdebat van 27 januari merkte Alexander Pechtold (D66) op dat zijn partij “de Afghanen niet zomaar in de steek (wil) laten.” Jolande Sap (GroenLinks) sprak over “de passie van GroenLinks om bij te dragen aan een beter toekomstperspectief voor Afghanistan”.
Premier Mark Rutte (VVD) benadrukte “dat wij een dure belofte hebben gedaan aan de Afghaanse bevolking. Het is een belofte van vrijheid, het is een belofte geweest van rust en stabiliteit. Hoe aarzelend ook, er worden goede stappen gezet die het leven van Afghanen beïnvloeden”.
De bedoeling is nu om Afghaanse civiele agenten op te leiden in Kunduz, maar volgens Van Dort is de kans groot dat deze missie vooral een militaire bijdrage wordt aan de oorlog die de NAVO voert tegen opstandelingen in Afghanistan.
Het overgrote deel van het uitgezonden personeel is ook militair en in de Afghaanse realiteit lijkt het onmogelijk dat de opgeleide agenten niet ingezet worden in de strijd tegen de Taliban.
Maar een groter probleem is volgens Van Dort “dat door het steunen van de NAVO-strategie het parlement regelrecht ingaat tegen de wensen van de Afghanen zelf”. Zij zien namelijk graag dat er vredesbesprekingen komen.
Van Dort haalt hiervoor recente opiniepeilingen aan, waaruit duidelijk blijkt dat twee derde tot ruim 80 procent van de Afghanen via onderhandelingen met de opstandelingen tot een diplomatieke oplossing van de oorlog willen komen.
Minder dan een derde, 28 procent, van de Afghanen is voorstander van doorvechten. Op dit ogenblik vinden er echter nog geen serieuze onderhandelingen plaats met de opstandelingen.
Van Dort analyseert dat het helpen van de Afghanen in deze context dus juist neer zou moeten komen op het aansturen op onderhandelingen in plaats van doorvechten. Maar volgens hem komen slechts de standpunten van de SP overeen met deze Afghaanse wensen.
De SP heeft er altijd voor gepleit om besprekingen tussen de verschillende partijen in Afghanistan te bevorderen, ook tijdens het debat. Dit zou dan onder leiding van de Verenigde Naties moeten gebeuren, met alle buurlanden en landen die betrokken zijn bij de oorlog.
Van Dort schrijft dat juist alle andere partijen tijdens het debat zwegen over onderhandelingen of zich er tegen verzetten. Hieruit wordt volgens hem duidelijk dat de Tweede Kamer de Afghanen wil helpen, maar tegelijk ingaat tegen hun wensen, door bij te dragen aan verlenging van de oorlog.
Het besluit de missie toch te sturen lijkt volgens Van Dort “daarom te getuigen van een koloniale houding: het parlement weet immers beter dan de Afghanen zelf hoe zij het beste geholpen kunnen worden".
Zie ook:
“GroenLinks moet haar beloften aan de partijraad en het congres waarmaken”
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden missie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
donderdag 7 april 2011
“GroenLinks moet haar beloften aan de partijraad en het congres waarmaken”
Verslaggever Joeri Boom betoogde vorige maand in het weekblad De Groene Amsterdammer “dat de GroenLinks-fractie in de Tweede Kamer niet voor de pacifistische achterban moet buigen”. Sietse Bosgra reageerde op de stelling van Boom in het blad.
“De fractie moet zich achter de plannen van de regering voor het opleiden van de NAVO-politie in Afghanistan scharen,” zo citeert Sietse Bosgra de mening van Boom.
Boom schreef verder: “Het enige alternatief voor GroenLinks zou zijn om op korte termijn de steun aan de missie in te trekken. Dat moet snel, want Nederland zou zich een onbetrouwbare bondgenoot tonen als dat gebeurt nadat de militairen naar Afghanistan zijn afgereisd. Dat zou gevolgen kunnen hebben voor onze wereldhandel.”
Maar er is geen enkele reden voor zoveel haast, zo reageert Bosgra. Hij meldt dat Frans Verburg, de communicatiechef van de 43e MechBrigade die het karwei in Afghanistan moet klaren, onlangs in een kranteninterview zei: “Over deze missie is nog onzekerheid. Momenteel wordt in Afghanistan gekeken of men daar een dergelijke missie wil, er voor open staat.”
Volgens Bosgra hoeft de Groenlinks-fractie ook helemaal niet te kiezen, want dat heeft ze al gedaan. De fractie gaf steun aan Rutte op basis van een aantal concrete toezeggingen, maar heeft haar achterban wel herhaaldelijk toegezegd dat als de beloften niet na worden gekomen, “de stekker eruit gaat”.
Rutte heeft nu volgens Bosgra twee mogelijkheden: zijn toezeggingen waarmaken of het project afblazen omdat het door de Amerikanen en/of Afghanen is afgewezen.
Nadat Bosgra in zijn commentaar de Amerikaanse wijze en de Europese wijze van het opleiden van agenten heeft vergeleken en in een historisch verband heeft geplaatst, toont hij aan dat het erg moeilijk, zo niet onmogelijk is dat Rutte zijn toezeggingen na kan komen.
De door Nederland opgeleide agenten zouden in aparte eenheden moeten worden ingedeeld en omdat er zoveel deserteren zijn ze niet eens te volgen.
Onhaalbare toezeggingen
In november 2009 werd de overkoepelende NAVO-organisatie NTMA opgericht om de hele opleiding van het Afghaanse leger en de politie te coördineren en reorganiseren. Nu is er één instructieprogramma. Dat moet Rutte volgens Bosgra hebben geweten toen hij zijn toezeggingen deed.
In de praktijk zal het alleen mogelijk zijn dat agenten die door Nederland opgeleid zijn zich alleen tot civiele taken beperken als ze in aparte eenheden worden ingedeeld. Anders is de belofte niet te handhaven en te controleren.
Het is bovendien een rommeltje bij de Afghaanse politie. Tweederde van de opgeleide politie-militairen verdwijnt na hun opleiding, ze verkopen hun wapens en deserteren of lopen over naar de Taliban. “Je vraagt je af of Nederland hier zoveel geld in moet steken,” aldus Bosgra.
Bosgra schrijft dat de fractie van GroenLinks de komende weken haar beloften aan de partijraad en het congres waar moet maken.
Zie ook:
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden politiemissie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
“De fractie moet zich achter de plannen van de regering voor het opleiden van de NAVO-politie in Afghanistan scharen,” zo citeert Sietse Bosgra de mening van Boom.
Boom schreef verder: “Het enige alternatief voor GroenLinks zou zijn om op korte termijn de steun aan de missie in te trekken. Dat moet snel, want Nederland zou zich een onbetrouwbare bondgenoot tonen als dat gebeurt nadat de militairen naar Afghanistan zijn afgereisd. Dat zou gevolgen kunnen hebben voor onze wereldhandel.”
Maar er is geen enkele reden voor zoveel haast, zo reageert Bosgra. Hij meldt dat Frans Verburg, de communicatiechef van de 43e MechBrigade die het karwei in Afghanistan moet klaren, onlangs in een kranteninterview zei: “Over deze missie is nog onzekerheid. Momenteel wordt in Afghanistan gekeken of men daar een dergelijke missie wil, er voor open staat.”
Volgens Bosgra hoeft de Groenlinks-fractie ook helemaal niet te kiezen, want dat heeft ze al gedaan. De fractie gaf steun aan Rutte op basis van een aantal concrete toezeggingen, maar heeft haar achterban wel herhaaldelijk toegezegd dat als de beloften niet na worden gekomen, “de stekker eruit gaat”.
Rutte heeft nu volgens Bosgra twee mogelijkheden: zijn toezeggingen waarmaken of het project afblazen omdat het door de Amerikanen en/of Afghanen is afgewezen.
Nadat Bosgra in zijn commentaar de Amerikaanse wijze en de Europese wijze van het opleiden van agenten heeft vergeleken en in een historisch verband heeft geplaatst, toont hij aan dat het erg moeilijk, zo niet onmogelijk is dat Rutte zijn toezeggingen na kan komen.
De door Nederland opgeleide agenten zouden in aparte eenheden moeten worden ingedeeld en omdat er zoveel deserteren zijn ze niet eens te volgen.
Onhaalbare toezeggingen
In november 2009 werd de overkoepelende NAVO-organisatie NTMA opgericht om de hele opleiding van het Afghaanse leger en de politie te coördineren en reorganiseren. Nu is er één instructieprogramma. Dat moet Rutte volgens Bosgra hebben geweten toen hij zijn toezeggingen deed.
In de praktijk zal het alleen mogelijk zijn dat agenten die door Nederland opgeleid zijn zich alleen tot civiele taken beperken als ze in aparte eenheden worden ingedeeld. Anders is de belofte niet te handhaven en te controleren.
Het is bovendien een rommeltje bij de Afghaanse politie. Tweederde van de opgeleide politie-militairen verdwijnt na hun opleiding, ze verkopen hun wapens en deserteren of lopen over naar de Taliban. “Je vraagt je af of Nederland hier zoveel geld in moet steken,” aldus Bosgra.
Bosgra schrijft dat de fractie van GroenLinks de komende weken haar beloften aan de partijraad en het congres waar moet maken.
Zie ook:
Regering vast in web van onrealistische beloften
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden politiemissie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
vrijdag 25 maart 2011
Regering vast in web van onrealistische beloftes politiemissie Kunduz
Het kabinet heeft een script “Mission Impossible Kunduz” gepresenteerd met dank aan Groenlinks. “Dat is vooral vervelend voor GroenLinks.”
Dat zeggen Kustaw Bessems en Camil Driessen in dagblad De Pers. De verslaggevers noemen deze situatie vooral naar voor GroenLinks, omdat ze die als “kingmaker van de Kunduzmissie” bestempelen.
Naar verwachting zou vrijdag een brief naar de Tweede Kamer gestuurd worden waarin de Afghaanse regering belooft dat de politieagenten die Nederland op gaat leiden niet tegen de Taliban zullen vechten. Dit zou dan een bijlage zijn bij een brief van het kabinet.
GroenLinks-leider Jolande Sap eiste namelijk dat agenten niet worden ingezet om tegen opstandelingen te vechten. Het kabinet presenteerde vervolgens een “volledige civiele” missie, waar meteen onder deskundigen twijfels over bestonden.
De toezegging was een voorwaarde van D66, GroenLinks en de ChristenUnie om de missie te steunen.
Verkrampt
De verslaggevers van De Pers laten vervolgens Martine van Bijlert aan het woord. Zij leidt het Afghanistan Analysts Network (AAN) in Kabul, een onafhankelijke non-profit organisatie die tot doel heeft om tot een beter begrip te komen van de realiteit en de ontwikkelingen in Afghanistan.
Ze nam ook deel aan de hoorzitting in de Kamer, en noemt nu de nadruk op het civiele karakter van de missie goed, maar te “verkrampt”.
Van Bijlert zegt in de krant: “In het huidige Afghanistan vecht de politie tegen de opstandelingen. De politie is zelfs de meest vooruitgeschoven post van de regering. Dan kun je wel afspreken dat zij niet gaan vechten, maar het gebeurt gewoon.”
Ze stelt dat de Kamer heeft ingestemd met beloften die niet te houden zijn.
Van Bijlert meldde in februari dat de veiligheidssituatie in Kunduz rooskleuriger tijdens de hoorzitting werd afgeschilderd dan die in werkelijkheid is.
“Nederland gaat vanaf dag één te maken krijgen met een aaneenrijging van kleinere en grotere incidenten in Kunduz. Het gebied is onveiliger dan vorige maand tijdens de hoorzitting en in het daaropvolgende Kamerdebat is voorgesteld.”
Beloften
In De Pers geven Bessems en Driessen vervolgens een overzicht van beloften die door de regering werden gedaan, een “make-over” van het oorspronkelijke besluit.
Zo schreef de regering op 21 januari dat niet kon worden uitgesloten dat opgeleide agenten “betrokken worden bij militaire operaties tegen de Taliban”. Een week later stelde premier Rutte zich “persoonlijk garant” voor het volledige civiele karakter van de missie.
Over de betekenis hiervan, werden Kamervragen gesteld door de Partij voor de Dieren. Rutte antwoordde dat hij met zijn uitlating zijn persoonlijke betrokkenheid wilde tonen.
Vorige week werd pijnlijk duidelijk dat de Nederlandse eis om de trainingsduur voor de agenten te verlengen van zes naar acht weken op bezwaren stuit van de VS, het toonaangevende land binnen de NAVO-troepenmacht in Afghanistan. De Pers verwijst hierbij naar het onderzoek van NRC Handelsblad.
Afghaanse bronnen meldden eerder deze week dat de opleiding die de NAVO geeft aan agenten van de "lokale politie" in Afghanistan zelfs maar een maand duurt.
Dan speelt nog een rol dat de veiligheidssituatie in de Noord-Afghaanse provincie dit jaar is verslechterd, terwijl het kabinet in januari beweerde dat die aanmerkelijk was verbeterd.
Hierover stelde de SP al Kamervragen, maar minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken hield voet bij stuk de missie doorgang te laten vinden.
Probleem
Het probleem voor GroenLinks is nu volgens Bessems en Driessen dat Jolande Sap haar uiterst kritische achterban wilde overtuigen door erg te benadrukken "dat al háár eisen zijn ingewilligd. Kunduz is zo, meer dan van wie ook, de missie geworden van Sap en haar partij”.
GroenLinks kan nog altijd zijn steun intrekken als de kabinetsbrief die wordt verwacht niet in goede aarde valt.
Het artikel in De Pers meldt dat de tegenstemmer binnen de fractie, Ineke van Gent, niet de enige was die aan de missie twijfelde. “Bij sommige voorstemmers speelde mee dat zij destijds de kersverse fractieleider Sap niet wilden afvallen.” Sap had ook “gedeald” met Mark Rutte.
Sap stelde wel, dat als de missie niet zou voldoen, de stekker eruit getrokken kon worden.
Ook in een later stadium kan GroenLinks zijn steun intrekken, als de militairen en trainers al zijn aangekomen in Kunduz.
Maar dan ontstaat de situatie dat Nederland tegen de wil van een parlementaire meerderheid deelneemt aan een oorlog, zoals verslaggever Joeri Boom deze week betoogde in De Groene Amsterdammer.
Zie ook:
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden politiemissie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
Dat zeggen Kustaw Bessems en Camil Driessen in dagblad De Pers. De verslaggevers noemen deze situatie vooral naar voor GroenLinks, omdat ze die als “kingmaker van de Kunduzmissie” bestempelen.
Naar verwachting zou vrijdag een brief naar de Tweede Kamer gestuurd worden waarin de Afghaanse regering belooft dat de politieagenten die Nederland op gaat leiden niet tegen de Taliban zullen vechten. Dit zou dan een bijlage zijn bij een brief van het kabinet.
GroenLinks-leider Jolande Sap eiste namelijk dat agenten niet worden ingezet om tegen opstandelingen te vechten. Het kabinet presenteerde vervolgens een “volledige civiele” missie, waar meteen onder deskundigen twijfels over bestonden.
De toezegging was een voorwaarde van D66, GroenLinks en de ChristenUnie om de missie te steunen.
Verkrampt
De verslaggevers van De Pers laten vervolgens Martine van Bijlert aan het woord. Zij leidt het Afghanistan Analysts Network (AAN) in Kabul, een onafhankelijke non-profit organisatie die tot doel heeft om tot een beter begrip te komen van de realiteit en de ontwikkelingen in Afghanistan.
Ze nam ook deel aan de hoorzitting in de Kamer, en noemt nu de nadruk op het civiele karakter van de missie goed, maar te “verkrampt”.
Van Bijlert zegt in de krant: “In het huidige Afghanistan vecht de politie tegen de opstandelingen. De politie is zelfs de meest vooruitgeschoven post van de regering. Dan kun je wel afspreken dat zij niet gaan vechten, maar het gebeurt gewoon.”
Ze stelt dat de Kamer heeft ingestemd met beloften die niet te houden zijn.
Van Bijlert meldde in februari dat de veiligheidssituatie in Kunduz rooskleuriger tijdens de hoorzitting werd afgeschilderd dan die in werkelijkheid is.
“Nederland gaat vanaf dag één te maken krijgen met een aaneenrijging van kleinere en grotere incidenten in Kunduz. Het gebied is onveiliger dan vorige maand tijdens de hoorzitting en in het daaropvolgende Kamerdebat is voorgesteld.”
Beloften
In De Pers geven Bessems en Driessen vervolgens een overzicht van beloften die door de regering werden gedaan, een “make-over” van het oorspronkelijke besluit.
Zo schreef de regering op 21 januari dat niet kon worden uitgesloten dat opgeleide agenten “betrokken worden bij militaire operaties tegen de Taliban”. Een week later stelde premier Rutte zich “persoonlijk garant” voor het volledige civiele karakter van de missie.
Over de betekenis hiervan, werden Kamervragen gesteld door de Partij voor de Dieren. Rutte antwoordde dat hij met zijn uitlating zijn persoonlijke betrokkenheid wilde tonen.
Vorige week werd pijnlijk duidelijk dat de Nederlandse eis om de trainingsduur voor de agenten te verlengen van zes naar acht weken op bezwaren stuit van de VS, het toonaangevende land binnen de NAVO-troepenmacht in Afghanistan. De Pers verwijst hierbij naar het onderzoek van NRC Handelsblad.
Afghaanse bronnen meldden eerder deze week dat de opleiding die de NAVO geeft aan agenten van de "lokale politie" in Afghanistan zelfs maar een maand duurt.
Dan speelt nog een rol dat de veiligheidssituatie in de Noord-Afghaanse provincie dit jaar is verslechterd, terwijl het kabinet in januari beweerde dat die aanmerkelijk was verbeterd.
Hierover stelde de SP al Kamervragen, maar minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken hield voet bij stuk de missie doorgang te laten vinden.
Probleem
Het probleem voor GroenLinks is nu volgens Bessems en Driessen dat Jolande Sap haar uiterst kritische achterban wilde overtuigen door erg te benadrukken "dat al háár eisen zijn ingewilligd. Kunduz is zo, meer dan van wie ook, de missie geworden van Sap en haar partij”.
GroenLinks kan nog altijd zijn steun intrekken als de kabinetsbrief die wordt verwacht niet in goede aarde valt.
Het artikel in De Pers meldt dat de tegenstemmer binnen de fractie, Ineke van Gent, niet de enige was die aan de missie twijfelde. “Bij sommige voorstemmers speelde mee dat zij destijds de kersverse fractieleider Sap niet wilden afvallen.” Sap had ook “gedeald” met Mark Rutte.
Sap stelde wel, dat als de missie niet zou voldoen, de stekker eruit getrokken kon worden.
Ook in een later stadium kan GroenLinks zijn steun intrekken, als de militairen en trainers al zijn aangekomen in Kunduz.
Maar dan ontstaat de situatie dat Nederland tegen de wil van een parlementaire meerderheid deelneemt aan een oorlog, zoals verslaggever Joeri Boom deze week betoogde in De Groene Amsterdammer.
Zie ook:
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
“Kunduz onveiliger dan bij hoorzitting en debat voorgesteld”
Rutte beantwoordt Kamervragen over ‘Rutte-garantie’ missie Kunduz
Rosenthal blijft bij zenden politiemissie ondanks verslechterende veiligheid
"Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
woensdag 23 maart 2011
“GroenLinks heeft een geschiedenis van draaien en duiken bij militaire operaties”
Vijfhonderd Nederlandse militairen en agenten gaan Afghaanse politierekruten trainen. De steun van GroenLinks is cruciaal om de missie een parlementaire meerderheid te geven, maar de toezeggingen die de partij stelde om de missie te steunen worden afgekalfd.
Joeri Boom schrijft in het blad De Groene Amsterdammer dat alles dus niet “in kannen en kruiken” is, en hij somt in zijn artikel 'Steun voor Kunduz?' een aantal eisen die GroenLinks aan de missie stelde op, die door Rutte werden ingewilligd, maar hoe die op losse schroeven zijn komen te staan.
De partij had aanvankelijk moeite met het karakter van de uitzending, die gepaard gaat met de inzet van F16's. Bovendien beschouwen de Amerikanen de Afghaanse politie als paramilitaire eenheid om de Taliban tegen te houden.
GroenLinks-fractieleider Jolande Sap keurde de NAVO-strategie af en betoogde “dat Nederland 'het verschil' zou moeten maken door échte agenten op te leiden”.
Sap eiste toezeggingen van de regering die de missie veel civieler moesten maken. Premier Rutte kwam aan vrijwel alle eisen tegemoet, en de fractie, op één lid na, stemde voor de missie.
Maar vorige week meldde de NRC dat het niet eens mogelijk is om de basistraining te verlengen van zes naar acht weken
Eerder sneuvelde al een minstens zo belangrijke belofte. De Volkskrant constateerde na onderzoek in Kunduz dat het zo goed als uitgesloten was dat de opgeleide agenten niet zouden worden ingezet voor het bevechten van de Taliban.
Joeri Boom betoogt dat GroenLinks een geschiedenis heeft “van draaien en duiken bij militaire operaties”, en geeft daarvan in zijn artikel een aantal wapenfeiten.
Wanneer de partij zich pas zal onttrekken aan de missie als die al aan de gang is, dan neemt Nederland tegen de wil van een parlementaire meerderheid deel aan een militair conflict.
Boom denkt dat de regering met lapmiddelen zal proberen GroenLinks te paaien.
Hij hoopt dat de fractie inziet dat ze ofwel een realistischer standpunt over de missie moet innemen, “of haar steun moet intrekken voordat het gros van de agenten en militairen op het vliegtuig stapt. Blijven zwijgen is uitstel van executie”.
Joeri Boom schrijft in het blad De Groene Amsterdammer dat alles dus niet “in kannen en kruiken” is, en hij somt in zijn artikel 'Steun voor Kunduz?' een aantal eisen die GroenLinks aan de missie stelde op, die door Rutte werden ingewilligd, maar hoe die op losse schroeven zijn komen te staan.
De partij had aanvankelijk moeite met het karakter van de uitzending, die gepaard gaat met de inzet van F16's. Bovendien beschouwen de Amerikanen de Afghaanse politie als paramilitaire eenheid om de Taliban tegen te houden.
GroenLinks-fractieleider Jolande Sap keurde de NAVO-strategie af en betoogde “dat Nederland 'het verschil' zou moeten maken door échte agenten op te leiden”.
Sap eiste toezeggingen van de regering die de missie veel civieler moesten maken. Premier Rutte kwam aan vrijwel alle eisen tegemoet, en de fractie, op één lid na, stemde voor de missie.
Maar vorige week meldde de NRC dat het niet eens mogelijk is om de basistraining te verlengen van zes naar acht weken
Eerder sneuvelde al een minstens zo belangrijke belofte. De Volkskrant constateerde na onderzoek in Kunduz dat het zo goed als uitgesloten was dat de opgeleide agenten niet zouden worden ingezet voor het bevechten van de Taliban.
Joeri Boom betoogt dat GroenLinks een geschiedenis heeft “van draaien en duiken bij militaire operaties”, en geeft daarvan in zijn artikel een aantal wapenfeiten.
Wanneer de partij zich pas zal onttrekken aan de missie als die al aan de gang is, dan neemt Nederland tegen de wil van een parlementaire meerderheid deel aan een militair conflict.
Boom denkt dat de regering met lapmiddelen zal proberen GroenLinks te paaien.
Hij hoopt dat de fractie inziet dat ze ofwel een realistischer standpunt over de missie moet innemen, “of haar steun moet intrekken voordat het gros van de agenten en militairen op het vliegtuig stapt. Blijven zwijgen is uitstel van executie”.
vrijdag 18 maart 2011
Datzijnmijnwoorden: "Kansloze 'civiele missie' in Kunduz"
De veiligheid in Kunduz is ernstig verslechterd. “De opgeleide agenten zullen waarschijnlijk niet alleen civiele taken krijgen én de kans is levensgroot dat opleiders doelwit worden van terroristen,” zo schrijft de columnist Datzijnmijnwoorden in zijn analyse “Kansloze 'civiele missie' in Kunduz”.
Kansloze 'civiele missie' in Kunduz
Het wordt steeds gevaarlijker in Kunduz. Op 10 februari maakt een zelfmoordenaar een eind aan het leven van de districtsgouverneur van Char Darah. Nog geen 2 weken later: bij een zelfmoordaanslag op een overheidsgebouw in Imam Saheb vallen ruim 30 doden. Op 10 maart ontmoet de politiechef van de provincie in Kunduz-Stad de man met de zeis. Afgelopen maandag. Na een kamikazeaanval op een rekruteringscentrum van het leger in Kunduz-Stad sterven zeker 36 mensen een gewelddadige dood. Samenvattend: in 2,5 maand vallen bij 11 aanslagen ruim 100 doden. Verslaggevers spreken van een bommencampagne van de Taliban en verwachten dat het geweld in de lente verder escaleert. Kunduz is de gewelddadigste provincie in het Noorden van Afghanistan. Niet alleen de Taliban zijn in Kunduz actief, ook tal van andere rebellengroepen hebben de wapens voor een lenteoffensief opgepakt. In het bijzonder: Al-Qaida en de Islamic Movement of Uzbekistan.
Toch gaat de ‘civiele trainingsmissie’ gewoon door. Ik zie veldwachter Ali en Mo al op hun ronde. Net geslaagd voor hun 10-weekse cursus. “Hé Ali, ligt daar niet een bergje zwerfvuil voor dat opleidingscentrum? Bonnetje schrijven? Nee Mo, dat is het werk van die bomvestterrorist van afgelopen maandag. Andere afdeling.” Niet grappig? Dat is de situatie in Kunduz ook niet. Een civiele missie in Kunduz is geen optie. Een civiele missie in Kunduz is een contradictio in terminis. De situatie in Kunduz leidde deze week tot Kamervragen van de SP aan minister Rosenthal. De wereldvreemde minister van buitenaardse zaken antwoordde dat “een dagelijkse dreigingsanalyse” dé oplossing is. Hoe moet ik dat zien? “Vandaag ligt het aantal te verwachte zelfmoordterroristen in de regio tussen de 0 en de 3. Dit resulteert in een dreigingniveau van 16,45%. U kunt rustig gaan trainen.” Tot zover de wondere wereld van Ufo Rosenthal.
Maar wat denken de 10 minus 1 niet-cynische GroenLinkser’s van het toegenomen geweld in de beruchte regio? Slapen zij nog rustig? De missie voldoet niet aan de door Sap geëiste voorwaarden. Immers, de opgeleide agenten zullen waarschijnlijk niet alleen civiele taken krijgen én de kans is levensgroot dat opleiders doelwit worden van terroristen. F-16’s of dreigingsanalyses houden zelfmoordcommando’s echt niet tegen. Laten we wel wezen: er zijn alternatieven. 1. Concluderen dat een civiele missie onmogelijk is door de geweldsexplosie 2. De civiele missie upgraden tot een militaire missie. Beste GroenLinks fractieleden, geen keuze maken is ook een keuze. Een slechte keuze bovendien. Een civiele missie naar oorlogsgebied sturen is naïef, onethisch en gevaarlijk.
Vergeet niet: u bent straks morele verantwoording schuldig aan de nabestaanden.
Datzijnmijnwoorden: "Kansloze ‘civiele missie’ in Kunduz"
Kansloze 'civiele missie' in Kunduz
Het wordt steeds gevaarlijker in Kunduz. Op 10 februari maakt een zelfmoordenaar een eind aan het leven van de districtsgouverneur van Char Darah. Nog geen 2 weken later: bij een zelfmoordaanslag op een overheidsgebouw in Imam Saheb vallen ruim 30 doden. Op 10 maart ontmoet de politiechef van de provincie in Kunduz-Stad de man met de zeis. Afgelopen maandag. Na een kamikazeaanval op een rekruteringscentrum van het leger in Kunduz-Stad sterven zeker 36 mensen een gewelddadige dood. Samenvattend: in 2,5 maand vallen bij 11 aanslagen ruim 100 doden. Verslaggevers spreken van een bommencampagne van de Taliban en verwachten dat het geweld in de lente verder escaleert. Kunduz is de gewelddadigste provincie in het Noorden van Afghanistan. Niet alleen de Taliban zijn in Kunduz actief, ook tal van andere rebellengroepen hebben de wapens voor een lenteoffensief opgepakt. In het bijzonder: Al-Qaida en de Islamic Movement of Uzbekistan.
Toch gaat de ‘civiele trainingsmissie’ gewoon door. Ik zie veldwachter Ali en Mo al op hun ronde. Net geslaagd voor hun 10-weekse cursus. “Hé Ali, ligt daar niet een bergje zwerfvuil voor dat opleidingscentrum? Bonnetje schrijven? Nee Mo, dat is het werk van die bomvestterrorist van afgelopen maandag. Andere afdeling.” Niet grappig? Dat is de situatie in Kunduz ook niet. Een civiele missie in Kunduz is geen optie. Een civiele missie in Kunduz is een contradictio in terminis. De situatie in Kunduz leidde deze week tot Kamervragen van de SP aan minister Rosenthal. De wereldvreemde minister van buitenaardse zaken antwoordde dat “een dagelijkse dreigingsanalyse” dé oplossing is. Hoe moet ik dat zien? “Vandaag ligt het aantal te verwachte zelfmoordterroristen in de regio tussen de 0 en de 3. Dit resulteert in een dreigingniveau van 16,45%. U kunt rustig gaan trainen.” Tot zover de wondere wereld van Ufo Rosenthal.
Maar wat denken de 10 minus 1 niet-cynische GroenLinkser’s van het toegenomen geweld in de beruchte regio? Slapen zij nog rustig? De missie voldoet niet aan de door Sap geëiste voorwaarden. Immers, de opgeleide agenten zullen waarschijnlijk niet alleen civiele taken krijgen én de kans is levensgroot dat opleiders doelwit worden van terroristen. F-16’s of dreigingsanalyses houden zelfmoordcommando’s echt niet tegen. Laten we wel wezen: er zijn alternatieven. 1. Concluderen dat een civiele missie onmogelijk is door de geweldsexplosie 2. De civiele missie upgraden tot een militaire missie. Beste GroenLinks fractieleden, geen keuze maken is ook een keuze. Een slechte keuze bovendien. Een civiele missie naar oorlogsgebied sturen is naïef, onethisch en gevaarlijk.
Vergeet niet: u bent straks morele verantwoording schuldig aan de nabestaanden.
Datzijnmijnwoorden: "Kansloze ‘civiele missie’ in Kunduz"
vrijdag 18 februari 2011
Mening politieke partijen en politietrainingsmissie Kunduz
De politieke partijen in Nederland zijn het onderling oneens over de wenselijkheid van een politietrainingsmissie naar de Noord-Afghaanse provincie Kunduz. Onder de tegenstanders is ook de PVV, die gedoogsteun geeft aan het kabinet van VVD/CDA.
Voor de missie naar Kunduz zijn de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD), het Christen-Democratisch Appèl (CDA), de Democraten 66 (D66), GroenLinks (GL), de ChristenUnie (CU) en de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP).
GroenLinks heeft wel als eis gesteld dat de missie een civiel karakter heeft.
Tegen de missie zijn de Partij van de Arbeid (PvdA), de Partij voor de Vrijheid (PVV), de Socialistische Partij (SP) en de Partij voor de Dieren (PvdD).
Agenten willen vechten
Emile Roemer, de fractieleider van de SP, noemt de garantie dat de trainingsmissie in de Afghaanse provincie Kunduz een louter civiel karakter zal hebben 'te lachwekkend voor woorden'. Dat meldde de Volkskrant afgelopen week.
Roemer voelde minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal aan de tand naar aanleiding van een artikel in de krant.
Daarin meldde Volkskrant-verslaggeefster Natalie Righton dat Afghaanse agenten in Kunduz zeggen dat zij zich niet kunnen onttrekken aan de strijd tegen de Taliban, en juist willen vechten.
Voor de missie naar Kunduz zijn de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD), het Christen-Democratisch Appèl (CDA), de Democraten 66 (D66), GroenLinks (GL), de ChristenUnie (CU) en de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP).
GroenLinks heeft wel als eis gesteld dat de missie een civiel karakter heeft.
Tegen de missie zijn de Partij van de Arbeid (PvdA), de Partij voor de Vrijheid (PVV), de Socialistische Partij (SP) en de Partij voor de Dieren (PvdD).
Agenten willen vechten
Emile Roemer, de fractieleider van de SP, noemt de garantie dat de trainingsmissie in de Afghaanse provincie Kunduz een louter civiel karakter zal hebben 'te lachwekkend voor woorden'. Dat meldde de Volkskrant afgelopen week.
Roemer voelde minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal aan de tand naar aanleiding van een artikel in de krant.
Daarin meldde Volkskrant-verslaggeefster Natalie Righton dat Afghaanse agenten in Kunduz zeggen dat zij zich niet kunnen onttrekken aan de strijd tegen de Taliban, en juist willen vechten.
Abonneren op:
Posts (Atom)
